ارزیابی پیامدهای بهداشتی مواجهه شغلی جوشکاران صنعت فولاد با پرتوهای ماورا بنفش

چکیدهزمینه و هدف: جوشکاری یکی از فرآیندهای مهم و پرکاربرد در صنایع است. مواجهه شغلی با پرتوهای ماورا بنفش در جوشکاران باعث فاکتورهای خطر اختلالات چشمی‌و پوستی می‌شود. هدف این مطالعه تعیین میزان مواجهه شغلی جوشکاران با پرتوهای ماورا بنفش و پیامدهای بهداشتی ناشی از آن در جوشکاران صنعت فولاد فارس بود. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی‌ـ توصیفی، مقطعی با استفاده از دستگاه uv متر، شدت پرتو فرابنفش در مچ دست کارگران جوشکار شرکت فولاد پایه فارس با فعالیت ساخت انواع سازه‌های فلزی سنگین، اندازه‌گیری شد. جمعیت مورد مطالعه 400 نفر شامل 200 جوشکار( گروه تماس یافته) و 200 نفر غیر جوشکار(گروه تماس نیافته) بود. هم‌چنین علایم کاتاراکت، کراتوکنژنکتیویت، درماتیت، ملانوما و اریتما ناشی از جوشکاری با استفاده از پرسشنامه‌ای استاندارد شده با آلفای کرونباخ 76/. جمع‌آوری گردید. داده‌ها با آزمون آماری مجذور کای و تست تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین، انحراف استاندارد، ماکزیمم و مینیمم اشعه ماورا بنفش در مچ دست جوشکاران به ترتیب 362/0، 346/0، 27/1 و 01/0 میکرووات بر سانتی مترمربع به دست آمد. با مقایسه علایم کاتاراکت، کراتوکنژنکتیویت، درماتیت و اریتما، شیوع بیشتر این علایم در جوشکاران مشاهده شد. نتیجه‌گیری: مدت زمان دریافتی پرتوهای ماورا بنفش در جوشکاران بالاتر از حد آستانه مجاز تماس ایران می‌باشد. لذا با توجه به شیوع اختلالات چشمی‌و پوستی در جوشکاران، کاهش مدت زمان مواجهه، کنترل پرتوهای ماورا بنفش و استفاده از لوازم حفاظت فردی مناسب ضروری به نظر می‌رسد.