تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر سطوح استراحتی شاخص های التهاب کبدی و مقاومت به انسولین زنان دیابتی نوع 2

چکیدهزمینه و هدف: دیابت از جمله بیماری های متابولیک است که مشخصه آن ها افزایش مزمن قند خون و اختلال متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتیین می باشد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های التهاب کبدی (سطوح در گردش آنزیم-های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، گاماگلوتامیل ترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز ) زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای 20 زن مبتلا به دیابت با دامنه سنی 44 تا 69 سال به طور تصادفی به دو گروه مساوی مداخله و کنترل تقسیم شدند. سپس آزمودنی های گروه تجربی در برنامه ی تمرین مقاومتی هشت هفته ای، سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه تمرینات مقاومتی شرکت کردند. به منظور مقایسه درون گروهی داده ها از آزمون تی همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده شد.یافته ها: انجام هشت هفته تمرین مقاومتی اگر چه موجب کاهش معنی داری در سطح سرمی آنزیم های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و گاماگلوتامین ترانسفراز، گلوکز خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین در گروه مداخله شد(05/0p < )، با این حال، تفاوت معنی داری بین گروه مداخله و کنترل مشاهده نشد(05/0p > ).نتیجه گیری: به طور کلی، اگرچه هشت هفته تمرین مقاومتی باعث کاهش توده چربی بدن و کاهش وزن و بهبود نسبی وضعیت متابولیکی به ویژه شاخص های التهاب کبدی در بیماران دیابتی می شود، اما بر روی شاخص های التهاب کبدی اثر معنی داری ندارد.