تعیین مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عفونت مجاری ادراری کودکان زیر 14 سال مراجعه کننده به درمانگاه اطفال و بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج سال 1391

چکیدهزمینه و هدف: عفونت مجاری ادراری یکی از شایع ترین عفونت های دوران کودکی پس از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می‌باشد. تشخیص به موقع، درمان صحیح و پیگیری مناسب بیمار می تواند سبب کاهش قابل توجه عوارض شود. هدف این مطالعه تعیین مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عفونت مجاری ادراری کودکان زیر 14 سال مراجعه کننده به درمانگاه اطفال و بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج در سال 1391 بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی‌ـ مقطعی، آنتی بیوگرام های انجام شده به روش دیسک دیفیوژن برای 145 کشت ادرار مثبت، بررسی شدند. نمونه های ادرار به روش آسپیراسیون سوپراپوبیک و کاتتریزاسیون یورترا در کودکان فاقد کنترل ادراری و mid stream clean-catch در کودکان دارای کنترل ادراری، جمع آوری شدند. داده‌ها با آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از میان موارد مطالعه شده، 68/60 درصد دختر و 31/39 درصد پسر بودند. شایع ترین عامل عفونت ادراری در کودکان، اشریشیاکلی(41/72 درصد) و به دنبال آن کلبسیلا(34/10 درصد) بود. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی شامل؛ آمپی‌سیلین(51/85 درصد)، آموکسی سیلین(44/83 درصد)، سفالکسین(65/69 درصد)، سفالوتین (06/62 درصد)، کوتریموکسازول(37/61 درصد)، نالیدیکسیک اسید(82/44 درصد)،سفیکسیم(24/37 درصد)، نیتروفورانتویین(55/36 درصد)، جنتامایسین(17/35 درصد)، سفتریاکسون (27/28درصد)، سیپروفلوکساسین (89/26 درصد)، آمیکاسین (51/25 درصد) و سفوتاکسیم(82/24 درصد) بودند.نتیجه گیری: میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عفونت ادراری کودکان شهر یاسوج در سال 1391 نسبت به سال‌های قبل به جز آمیکاسین، افزایش یافته بود که این افزایش در مورد سیپروفلوکساسین و کوتریموکسازول قابل توجه بود. استفاده از نیتروفورانتویین، سفوتاکسیم، سفالوسپورین های نسل سوم و آمینوگلیکوزیدها جهت درمان تجربی توصیه می شود.