اثر وابستگی به مورفین بر غلظت عناصر کمیاب مس، روی و منگنز در سرم موش‌های صحرایی نر

چکیدهزمینه و هدف: برخی مطالعات گزارش کرده اند که میزان عناصر کمیاب در افراد سو مصرف کننده مواد اعتیادآور تغییر کرده است. با توجه به اثرات چند گانه عناصر کمیاب بر سیستم ایمنی و تاثیر آنها بر استعداد ابتلا به عوامل عفونت زا، این مطالعه اثرات وابستگی به مورفین بر غلظت عناصر کمیاب منتخب مس، روی و منگنز در سرم موش‌های صحرایی نر را بررسِی نمود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 24 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به دو گروه مساوِی کنترل و وابسته به مورفین تقسیم شدند. حِیوانات گروه وابسته به مدت 30 روز متوالِی و روزانه دو بار به صورت زِیرجلدِی مورفین درِیافت نمودند. دوز مورفین در روز اول 10 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بر کیلوگرم بود و روزانه 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم افزایش یافت تا در روز سِی ام به دوز ماکزیمم 68 میلی‌گرم بر کیلوگرم رسید. حیوانات گروه کنترل، به جای مورفین، مقدار1 میلی‌‌لیتر بر کیلوگرم سرم فِیزِیولوژیک به مدت 30 روز متوالی دریافت نمودند در هردو گروه، علایم سندرم ترک با تزریق 4 میلی‌گرم بر کیلوگرم نالوکسان به 4 حیوان از هر گروه بررسی گردید. غلظت سرمی عناصر ‌روی، مس و منگنز با دستگاه اسپکترومتر جفت شده با پلاسمای القایی با دتکتور نشر نوری(icp-oes) تعیین شد. داده‌ها با آزمون آماری آزمون تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: غلظت های سرمی‌روی و مس نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری بیشتر (05/0p < ) و غلظت سرمی‌ منگنز در گروه وابسته به مورفین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کمتر بود(05/0p < ). نتیجه گیری: وابستگی به مورفین ممکن است بر وضعیت عناصر کمیاب در سرم موش صحرایی اثرگذار باشد.