میزان سازگاری زناشویی و کیفیت عشق در متقاضیان طلاق دارای سابقه خیانت زناشویی و فاقد سابقه خیانت زناشویی

چکیده زمینه و هدف: مسیله خیانت زناشویی در جامعه ایران به عنوان یک نگرانی رو به رشد مطرح است که با ناپایداری در روابط و نرخ بالای طلاق همراه است. هدف از این مطالعه بررسی میزان سازگاری زناشویی و کیفیت عشق در متقاضیان طلاق دارای سابقه خیانت زناشویی و فاقد سابقه خیانت زناشویی بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی ـ مقطعی که در سال 1390، بر روی مراجعین مراکز بهزستی استان فارس انجام شد، تعداد 90 نفر به روش نمونه گیری در دسترس در سه گروه مساوی با سابقه خیانت زناشویی و متقاضی طلاق، متقاضی طلاق بدون سابقه خیانت زناشویی و گروه شاهد انتخاب شدند. افراد هر سه گروه پرسشنامه های مقیاس سازگاری اسپاینر و مقیاس مثلث عشق اشترنبرگ را تکمیل نمودند. افراد گروه دارای سابقه خیانت زناشویی مقیاس مثلث عشق را مجددا درباره رابطه فرازناشویی خود تکمیل نمودند.داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تی وابسته تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین گروه‌های متقاضی طلاق با گروه شاهد از نظر ابعاد مختلف مثلث عشق و میزان سازگاری زناشویی تفاوت معنی‌داری وجود داشت(001/0p < ). یافته‌ها هم‌چنین حاکی از تفاوت معنی‌داری بین متقاضیان طلاق با و بدون سابقه خیانت زناشویی از نظر میزان صمیمیت تفاوت معنی داری وجود داشت(001/0p < )، شور و اشتیاق، تعهد و تصمیم دررابطه بود(001/0p < ). بررسی کیفیت عشق در افراد دارای سابقه خیانت زناشویی نشانگر تفاوت در تمام ابعاد مثلث عشق اشترنبرگ در رابطه باهمسر و روابط فرازناشویی بود(001/0p < )). نتیجه گیری: ناسازگاری زناشویی به تنهایی پیش بین قوی برای خیانت زناشویی در شرایط دشوار زندگی نیست و با توجه به نتایج این پژوهش عامل مهم‌تر در گرایش به روابط فرازناشویی، کیفیت رابطه و عشق میان زوجین و میزان تخریب ابعاد مختلف آن است.