تعیین ارتباط پوسیدگی‌های دندانی و شاخص‌های رشدی در کودکان 11ـ9 ساله دبستان‌های شهر شیراز

چکیدهزمینه و هدف: پوسیدگی دندانی شایع ترین بیماری مزمن دوران کودکی است که تاثیر عمیقی در سلامت فرد و جامعه دارد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین پوسیدگی های دندان‌های دایمی ‌و شاخص های رشدی در کودکان 11ـ9 ساله مدارس ابتدایی شهر شیراز بود.روش بررسی: این مطالعه مقطعی در سال 1391 بر روی تعداد 974 نفر از کودکان دبستانی 9 تا 11 ساله که به صورت تصادفی خوشه ای از نواحی چهار گانه شهر شیراز انتخاب شدند، صورت گرفت. شیوع پوسیدگی های دندانی کودکان با اندازه گیری تعداد دندان‌های پوسیده، از دست رفته به علت پوسیدگی و پرشده (dmft) با استفاده از استانداردهای غربالگری سازمان جهانی بهداشت محاسبه شد. وزن، قد و قد نشسته کودکان اندازه‌گیری شده و شاخص توده بدنی و ارتفاع پا محاسبه شد. ارتباط بین شاخص های رشدی با شاخص dmft با استفاده از آزمون‌های همبستگی و رگراسیون خطی بررسی شد. هم‌چنین تفاوت میانگین شاخص dmft بین گروه های پنج گانه شاخص توده بدنی، با آزمون آنووا بررسی شد.یافته ها: میانگین dmft برابر با 46/1±94/0 بود و ارتباط معنی‌داری بین dmft و شاخص توده بدنی وجود داشت (005/0=p). میانگین dmft به صورت معنی‌داری در کودکان دارای کمبود وزن نسبت به کودکان چاق کاهش نشان داد(027/0=p). نتیجه‌گیری: کودکان دارای کمبود وزن در خطر بالاتری از پوسیدگی های دندان‌های دایمی ‌هستند.