اثر فاکتور رشد و لامینین همراه با پیوند غلاف فیبر عضله بر ترمیم عصب سیاتیک

زمینه و هدف: آسیب‌های اعصاب محیطی یکی از شایع‌ترین آسیب‌ها بوده که به ناتوانی جسمی‌تبدیل می‌شود. اگر طول نقص اعصاب خیلی کم باشد، بخیه مستقیم و بدون کشش دو انتهای بریده عصب یک روش استاندارد در ترمیم اعصاب محسوب می‌شود، در غیر این صورت به منظور هدایت آکسون‌های بازسازی شده باید شکاف به وسیله یک ماده گرافت پر شود. هدف این مطالعه بررسی اثر فاکتور رشد و لامینین همراه با پیوند غلاف فیبر عضله بر ترمیم عصب سیاتیک بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به صورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شده و عصب سیاتیک آنها قطع گردید. در گروه اول، نوار باریکی از عضله آماده شده به روش انجمادـ ذوب بین دو انتهای دیستال و پروگزیمال عصب سیاتیک بخیه زده شد. در گروه دوم، شکاف ایجاد شده به وسیله پیوند عضلانی ترمیم و فاکتور رشد عصب و لامینین درون پیوند تزریق گردید. در گروه کنترل دو انتهای بریده عصب در زیر عضلات مجاور پنهان گردیدند. سپس گروهی از موش‌های صحرایی با محاسبه شاخص عملکرد عصب سیاتیک از نظر رفتاری بررسی شدند و گروهی دیگر پس از دو ماه جهت مطالعات بافتی استفاده شدند. داده‌ها با آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: میانگین شاخص عملکرد سیاتیک و میانگین شمارش فیبرهای میلین دار در دو گروه پیوندی در مقایسه با گروه کنترل معنی‌دار بود(05/0p < ). نتیجه‌گیری: پیوند عضلانی هم محور با عصب، جایگزین مناسب در موارد آسیب وسیع عصب سیاتیک می‌باشد و وجود فاکتور رشد عصب و لامینین تاثیر مثبتی بر تسریع بهبود حرکتی دارد.