اثر محافظتی آسپرین بر تخریب ناشی از گلایکیشن در هموگلوبین انسانی در شرایط دیابتی

زمینه و هدف: دیابت بیماری شایعی است که میزا‌‌‌‌‌ن قند خون و گلایکه ‌شدن پروتیین‌ها در آن افزایش مییابد. هدف این مطالعه بررسی اثر محافظتی آسپرین بر تخریب ناشی از گلایکهشدن در هموگلوبین انسانی در شرایط دیابتی بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، هموگلوبین استخراج شده از خون افراد سالم در حضور و عدم حضور گلوکز و آسپرین به مدت 5 هفته انکوبه شد. میزان گلایکهشدن هموگلوبین در شرایط مختلف به وسیله بررسی میزان تولید محصولات ناشی از تخریب گروه هم، میزان جا به جایی باند سورت و تعیین وضعیت فیبریلار مشخص شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: آسپرین میزان گلایکهشدن هموگلوبین را به میزان 50 درصد کاهش داد. هم‌چنین بررسیهای انجام شده با استفاده از جا به جایی باند سورت و وضیعت فیبریلار نشانگر کاهش چشمگیر میزان گلایکهشدن پروتیین در حضور آسپرین بود. نتیجه‌گیری: آسپرین احتمالاً از طریق استیلاسیون گروههای آمین موجود در هموگلوبین مانع از گلایکهشدن آن در حضور گلوکز و در نتیجه کاهش عوارض جانبی دیابت بر پروتیینها می‌شود.