تعیین اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت خودتنظیمی‌بر افزایش صمیمیت زناشویی زوجین نابارور

چکیده زمینه و هدف: با توجه به این که ناباروری، موجب ایجاد مشکلاتی در روابط زناشویی زنان نابارور می‌شود، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت خودتنظیمی ‌بر صمیمیت زناشویی زنان نابارور انجام شدروش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 20 زوج به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم و در هر گروه 10 زوج جایگزین شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس صمیمیت زناشویی استفاده شد. مداخله آزمایشی (زوج درمانی خودتنظیمی) بر روی گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای و یک جلسه در هفته اجرا شد و پس از اتمام برنامه آموزشی و یک ماه بعد از آن نیز از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون اندازه گیری مکرر استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد، زوج درمانی خودتنظیمی‌ باعث افزایش صمیمیت زناشویی زنان نابارور گروه آزمایش در مقایسه با کنترل شد (001/0p < ).نتیجه گیری: زوج درمانی کوتاه مدت خودتنظیمی‌از کارآیی لازم برای افزایش صمیمیت زناشویی برخوردار است.