جایگاه مهار و خودکارآمدی عمومی‌دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

چکیده زمینه و هدف: خودکارآمدی و جایگاه مهار از جمله متغیرهای مهمی‌ است که در سه دهه گذشته توجه محققان حیطه‌های مختلف را به خود جلب کرده است. هدف این مطالعه تعیین جایگاه مهار و خودکارآمدی عمومی‌دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 737 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های منبع کنترل راتر و خودکارآمدی عمومی‌ را تکمیل نمودند. داده‌ها با آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی، تی مستقل و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در حدود 47 درصد از دانشجویان جایگاه مهار بیرونی داشتند. میانگین نمره خودکارآمدی عمومی‌پسران به طور معنی‌داری بالاتر از دختران بود(05/0p < ). به طور کلی 5/65 درصد از دانشجویان برگزاری دوره آموزشی خودکارآمدی را ضروری می‌دانستند. نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت جایگاه مهار درونی برای ارایه دهندگان خدمات سلامتی و از آنجا که درصد بالایی از دانشجویان جایگاه مهار بیرونی داشتند لازم است دوره های آموزشی ارتقا خودکارآمدی و تغییر جایگاه مهار بیرونی به درونی بویژه جهت دختران دانشجو برگزار گردد.