مقایسه اثر عصاره آبی جفت بلوط و سیلور سولفادیازین بر ترمیم زخم سوختگی در موش صحرایی نر

چکیده :زمینه و هدف: سوختگی باعث ناتوان کردن افراد برای مدت کوتاه یا طولانی شده و ظاهر پوست را نامناسب می‌نماید. توجه محققین به عناصر گیاهی دارای تانن در درمان زخم‌های سوختگی جلب شده است. هدف این مطالعه مقایسه اثر مقایسه اثر عصاره آبی جفت بلوط و سیلور سولفادیازین بر ترمیم زخم سوختگی در موش صحرایی نر بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. مدت 24 ساعت بعد از ایجاد سوختگی درجه 2 ، جهت درمان برای گروه اول ازکرم سیلور سولفادیازین یک درصد، گروه‌های دوم، سوم و چهارم از عصاره‌های آبی جفت 1، 4، 7 درصد و گروه شاهد ازسرم فیزیولوژی استفاده شد. بعد از مدت زمان 30 و 60 روز، موش‌ها بیهوش و بافت پوست آسیب دیده برداشته شد و به محلول فرمالین 10 درصد منتقل شدند، بعد از پردازش بافتی و رنگ‌آمیزی با هماتوکسیلین‌ـ ایوزین، ساختار پوست با میکروسکوپ نوری بررسی شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: ضخامت اپیدرم و درم پوست و کاهش سطح سوختگی در گروه‌های دریافت کننده عصاره آبی جفت 1، 4 و 7 درصد و سیلور سولفادیازین در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی‌داری داشت(05/0p < ). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که کرم سیلور سولفادیازین 1 درصد در مقایسه با عصاره آبی جفت بلوط سبب مهار بیشتر ترمیم پوست می‌شود.