تاثیر برنامه توانبخشی هوازی و مصرف کورکومین بر حداکثراکسیژن مصرفی و برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی(هموسیستئین و پروتتئین واکنش دهنده سی) در بیماران سندروم گلیسمی ویژه

زمینه و هدف: توانبخشی هوازی و مصرف کورکومین به عنوان دو روش غیردارویی مورد توجه قرار گرفته‌اند که می‌توانند تاثیرات مثبتی بر سلامتی قلبی عروقی داشته باشند، لذا هدف از این مطالعه تعیین و تاثیر برنامه توانبخشی هوازی و مصرف کورکومین بر حداکثراکسیژن مصرفی و برخی عوامل خطرزای قلبی روقی(هموسیستئین و پروتتئین واکنش دهنده سی) در بیماران سندروم گلیسمی ویژه بود.روش بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی که در سال 1403 انجام شد، جامعه آماری تحقیق را کلیه مردان دارای بیماری gabs شهر شیراز تشکیل دادند. تعداد 40 مرد مبتلا به gabs با میانگین سنی4/4±5/35 سال انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه؛ تمرین هوازی(10 نفر)، تمرین هوازی+ کورکومین(10 نفر)، کورکومین(10 نفر) و کنترل(10 نفر) تقسیم شدند. گروه‌های تجربی (گروه تمرین هوازی و گروه تمرین هوازی+ کورکومین) به مدت هشت هفته یک برنامه تمرینی توانبخشی هوازی زیر بیشینه شامل انجام دادند، تمرین به کار گرفته شامل سه جلسه در هفته تمرینات توانبخشی و هر جلسه فعالیت شامل سه بخش؛ گرم کردن، فعالیت اصلی و سرد کردن بود. گروه مکمل مقدار یک گرم کورکومین دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل همین مقدار دارونما به مدت هشت هفته دریافت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری مقایسه بین گروهی با استفاده از تحلیل واریانس ترکیبی و پس از آن آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها:  نتایج نشان می‌دهد مقادیر vo2max  بین گروه‌های تمرین هوازی + کورکومین با گروه‌های کورکومین و دارونما و بین گروه کورکومین با دارونما تفاوت معنی‌داری داشتند. هم‌چنین مقادیرhcy سرمی بین گروه تمرین هوازی و دارونما و بین گروه تمرین هوازی+ کورکومین و دارونما تفاوت معنی‌داری داشتند. به علاوه نتایج نشان می دهد مقادیر crp سرمی بین گروه تمرین هوازی و دارونما و بین گروه تمرین هوازی + کورکومین و دارونما تفاوت معنی‌داری داشتند.  نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت استفاده از تمرینات توانبخشی به همراه مصرف کورکومین برای افزایش توان هوازی و کاهش عوامل خطر قلبی، برای بیماران gabs توصیه می‌شود. توانبخشی هوازی، کورکومین، hcy، crp ، vo2max ، بیماران gabs

the effect of aerobic rehabilitation programs and curcumin supplementation on vo2max and certain cardiovascular risk factors in patients with gabs

abstractobjective: the aim of the present study was to investigate the effect of an aerobic rehabilitation program and curcumin consumption on vo2max and cardiovascular risk factors (hcy and prc) in patients with gabs. methods: the research was conducted experimentally under laboratory conditions and was applied in nature, utilizing a cross-sectional research design. the research plan included random allocation to four groups: aerobic exercise, aerobic exercise + curcumin, curcumin, and control group. the aerobic exercise group and the aerobic exercise + curcumin group participated in a structured exercise program focused on rehabilitation exercises, while the curcumin group received the supplement, and the control group received no intervention. results: the results indicated that the vo2max values were significantly different between the aerobic exercise + curcumin group and both the curcumin and placebo groups, as well as between the curcumin group and the placebo group. additionally, serum hcy levels were significantly different between the aerobic exercise and placebo groups and between the aerobic exercise + curcumin and placebo groups. furthermore, the serum prc levels were significantly different between the aerobic exercise and placebo groups and between the aerobic exercise + curcumin and placebo groups. conclusion: therefore, it can be concluded that the use of rehabilitation exercises along with curcumin consumption is recommended for improving aerobic capacity and reducing cardiovascular risk factors in patients with gabs.