بررسی سطح دانش، نگرش و عملکرد دندانپزشکان شیراز در رابطه با بیماری آرنج تنیس بازان

زمینه و هدف: بیماری آرنج تنیس بازان از شایع‌ترین بیماری‌های ایجاد کننده درد در مفصل آرنج است که شیوع آن قبل از 40 سالگی به طور میانگین 1 تا 2 درصد بوده و در افراد بالای 40 سال در مردان 4 برابر و در زنان 2 برابر می‌گردد. دندان پزشکان گروهی هستند که به سبب انجام مکرر فعالیت‌های فیزیکی ظریف و یک شکل بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند، لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی سطح دانش، نگرش و عملکرد (kap)دندانپزشکان شیراز در رابطه با بیماری آرنج تنیس بازان بود.روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی مقطعی می‌باشد، که در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری شامل 51 دندان‌پزشک با سابقه‌ فعالیت بالینی حداقل سه سال در شهر شیراز بودند. شرکت کنندگان فاقد فعالیت بالینی مستقیم و افراد دارای بیماری زمینه‌ای مرتبط از مطالعه خارج شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه بوده و پرسشنامه‌ نهایی در پنج بخش؛ اطلاعات شخصی، اطلاعات طبی، بررسی دانش، بررسی نگرش و بررسی عملکرد طراحی شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: در جامعه مورد مطالعه، 9.8 درصد افراد علائمی که حاکی از ابتلا به بیماری آرنج تنیس باز می‌باشند را نشان دادند. به طور میانگین دندان پزشکان مورد بررسی 0.13 بار در سال گذشته به بیماری آرنج تنیس‌باز مبتلا شده بودند. میانگین نمره آگهی در جامعه 34.9 نمره از 100، میانگین نمرات نگرش73.1 و میانگین نمرات عملکرد64.1 محاسبه گردید. طبق آزمون‌های آماری نمرات حاصله از این سه فاکتور به صورت معنی‌داری با هم در ارتباط هستند(0.05p<).نتیجه‌گیری: علی‌رغم سطح قابل قبول دانش، نگرش و عملکرد، نتایج نشان داد که بین سن، سابقه کار و میزان مواجهه با بیماری‌های مفصلی و از کار افتادگی حاصل از بیماری آرنج تنیس‌باز با نمره دانش، نگرش و عملکرد ارتباط معنی‌داری وجود دارد که با توجه به دوری از فضای آموزش با افزایش سن طبیعی است. بالا بردن سطح دانش، نگرش و عملکرد به وسیله سیاستگذاران سلامت با گذراندن واحدهای تحصیلی و برگزاری آموزش‌های مدون در این حیطه ها پیشنهاد می‌شود.

examining the level of knowledge, attitude and performance of dentists in shiraz, iran, regarding tennis elbow disease

background & aim:  tennis elbow disease is one of the most common diseases that cause pain in the elbow joint, the prevalence of which is 1-2% before the age of 40, and it increases 4 times in men and 2 times in women in people over 40 years old. dentists are a group that are more susceptible to this disease due to frequent physical activities, therefore the purpose of the present study was to determine and investigate the level of knowledge, attitude and performance (kap) of dentists in shiraz regarding tennis elbow disease. method: the present cross-sectional descriptive study was conducted in 2018. the statistical population included 51 dentists with a clinical experience of at least three years in shiraz. participants without direct clinical activity and people with related underlying diseases were excluded from the study. the data collecting instrument was a questionnaire and the final questionnaire was divided into five sections; personal information, medical information, knowledge survey, attitude survey and performance survey were designed. the collected data were analyzed using analysis of variance, correlation coefficient and multivariate regression tests.results: in the studied population, 9.8% of people exhibited symptoms which indicate dtennis elbow disease. on average, the examined dentists were diagnosed with tennis elbow disease 0.13 times in during the previous year. the average score of the ad in the community was 34.9 points out of 100, the average attitude score was 73.1 and the average performance score was 64.1. according to statistical tests, the scores obtained from these three factors were significantly related (p≥0.05).conclusion: despite the acceptable level of knowledge, attitude and performance, the results indicated that there was a significant relationship between age, work history and exposure to joint diseases and disability resulting from tennis elbow disease with the score of knowledge, attitude and performance, which was common to stay away from the learning environment with age. it is suggested to raise the level of knowledge, attitude and performance by health policy makers by passing academic units and holding formal trainings in these areas.