اثربخشی پروتکل بازنگری شده درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر پریشانی روان شناختی و غلظت ایمونوگلوبولین A در زنان قربانی خشونت خانگی

زمینه و هدف: خشونت خانگی از آسیب‌های رایج اجتماعی در طول تاریخ بشر بوده است و به سبب گستردگی اثر آن، آسیب‌شناسی و درمان این پدیده همواره مورد توجه درمان‌گران بوده است. لذا هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی پروتکل بازنگری شده درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر پریشانی روان شناختی و غلظت ایمونوگلوبولین a در زنان قربانی خشونت خانگی بود.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با استفاده از روش پیش‌آزمون‌ پس‌آزمون با گروه کنترل بود که در سال 1399 انجام شد. جامعه آماری، شامل زنان قربانی خشونت خانگی مراجعه‌کننده به دادگاه خانواده، خانه سلامت، گرم‌خانه و مراکز مشاوره در استان البرز، شهر کرج بودند که از بین این افراد به روش نمونه‌گیری در دسترس 40 نفر انتخاب و به ‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. داده‌ها به وسیله پرسشنامه خشونت خانگی، پریشانی روانشناختی و آزمایش سطح غلظت ایمونوگلوبولین در سه مرحله و پیگیری یک ماهه برای هر دو گروه جمع‌آوری شد. در گروه آزمایش، پروتکل شناختی رفتاری متمرکز بر تروما طی 8 جلسه(هفته‌ای یک جلسه 90 دقیقه‌ای) اجرا شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل اندازه‌گیری‌های مکرر تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش بیانگر آن بود که درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بین دو گروه برای مولفه‌های افسردگی 35/62= f در سطح 0/001، اضطراب 32/38 =f در سطح 0/001 و استرس 25/96 =f در سطح 0/001 پریشانی روانشناختی همانند ایمونوگلوبولین a 11/85 =f در سطح 0/001 تفاوت معنی‌داری ایجاد کرده است.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش می‌توان اذعان کرد که پروتکل بازنگری شده درمان شناختی‌ رفتاری متمرکز بر تروما سبب کاهش پریشانی روانشناختی و افزایش ایمونوگلوبولینa در زنان قربانی خشونت خانگی می‌گردد.

Effectiveness of Revised Trauma-Focused Cognitive Behavioral Therapy Protocol on Psychological Distress and Immunoglobulin A Concentration in Women Victims of Domestic Violence

Background aim: Domestic violence has been one of the most common social harms throughout human history, and due to its widespread effect, the pathology and treatment of this phenomenon has always been the focus of therapists. Therefore, the purpose of the present study was to determine the effectiveness of the revised protocol of traumafocused cognitive behavioral therapy on psychological distress and immunoglobulin A concentration in women victims of domestic violence. Methods: The present semiexperimental study conducted in 2019 used a pretestposttest method with a control group. The statistical population included women who were victims of domestic violence referring to the Family Court, Health House, Warm House and Counseling Centers in Alborz, Karaj Province, and 40 people were randomly selected from among these people by available sampling and divided into two experimental and control groups. Data were collected by domestic violence questionnaire, psychological distress and immunoglobulin concentration level test in three stages and onemonth followup for both groups. In the experimental group, the cognitivebehavioral protocol focused on trauma was implemented during 8 sessions (one 90minute session per week). The collected data were analyzed using statistical tests of analysis of covariance and repeated measures analysis. Results: The findings indicated that cognitive behavioral therapy focused on trauma between the two groups for the components of depression F=35.62 at the 0.001 level, anxiety F=32.38 at the level of 0.001, and stress F=25.96 at the 0.001 level. The level of 0.001 psychological distress has created a significant difference at the level of 0.001, F = 11.85. Conclusion: Based on the results obtained from the present research, it can be acknowledged that the revised protocol of cognitivebehavioral therapy focused on trauma reduces psychological distress and increases immunoglobulin A in women who are victims of domestic violence.