توانمندسازی برون تنی سلول‌های عصبی و گلیالی موش سوری در استروییدسازی به دنبال فعال‌سازی مسیر shh و تیمار توام با پرگننولون

زمینه و هدف: استروییدسازی در بعضی از بافت‌های غیرجنسی نظیر سیستم عصبی گزارش گردیده است و در فعالیت‌های طبیعی، تکامل و عملکرد سیستم عصبی موثر می‌باشد. توانمند نمودن سلول‌های پارانشیم مغز و شناسایی مسیرهای سیگنالی دخیل در استروییدسازی می‌تواند کاهش سنتز استروییدها در سنین بالاتر را جبران نماید. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین و توانمندسازی برون تنی سلول‌های عصبی و گلیالی موش سوری در استروییدسازی به دنبال فعال‌سازی مسیر shh و تیمار توام با پرگننولون بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال 1400 انجام شد، ابتدا سلول‌های بنیادی عصبی(گلیال) از کورتکس جنین 14 روزه موش سوری حامله به روش استاندارد تهیه و گسترده گردید. زنده مانی سلول‌های بنیادی عصبی پس از تیمار با پرگننولون 5 میکرومولار به همراه غلظت‌های مختلف پیومورفامین( 20 و 10، 5، 2، 1) میکرومولار وgant61 به روشmtt انجام شد. سپس سلول‌ها در محیط تمایزی قرار گرفته و پس از تیمار با غلظت‌های مختلف وانکوباسیون 5 روزه محیط رویی سلول‌ها در محیط کشت سلول‌ها برداشته شد و به روش الیزا و hplc مقدار تستوسترون و استروژن اندازه گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین داده‌های حاصل از زنده مانی گروه‌ها نشان از افزایش زنده مانی به دنبال تیمار با پیومورفامین(114.3) در مقایسه با گروهgant61(63.67) داشت(p≤0.0001). میانگین داده‌های هورمون پروژسترون در محیط رویی سلول‌های گلیالی عصبی نشان داد که گروه‌های پیومورفامین(287.2 ) در مقایسه با گروه‌های کنترل(88.28) وgant61(40.5) افزایش معنی‌‌داری داشت(p≤0.001). هم‌چنین میانگین داده‌های هورمون تستوسترون نشان می‌دهد گروه‌های پیومورفامین(730.8) در هر دو روش الیزا و hplc افزایش معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل(153.8) وgant61 (52.92) داشته است(p≤0.0001). هم‌چنین میانگین داده‌ها در گروه پرگننولون(236.5) در مقایسه با گروهgant61 (40.5) افزایش معنی داری نشان داد(0.05p≤). آنالیز میانگین داده‌های استروژن در روشhplc نشان می‌دهد که افزایش معنی‌داری در گروه‌های پیورمورفامین(331.2) در مقایسه با گروه کنترل(114.8) وgant61 (42.11) در تولید استروژن وجود دارد(p≤0.0001). نتیجه‌گیری: داده‌های حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که القای مسیر shh به وسیله پیورمورفامین موجب افزایش تولید هورمون‌های استروییدی(استروژن پروستروژن و تستوتسترون) به وسیله سلول‌های تمایزی گلیالی عصبی می‌شود که مهار این مسیر نتایج برعکس را به دنبال داشته است. بنابراین از داده‌های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که القا مسیر shh می‌تواند موجب تولید استروییدها گردد.

Empowerment of Balb/C Mouse Neuron and Glial Cells in Steroidogenesis After Activation of the SHH Signaling Pathway and Co-Treatment with Pregnenolone

Background aim: Steroid production has been reported in the asexual tissues of the nervous system. Stimulants are in the normal activity, function and function of the nervous system. Identifying the conduction pathways involved in glucocorticoids and enabling brain parenchymal cells can offset the balance in the active nervous system at old ages when the body is depleted. Therefore, in this study, by increasing the activity of sonic hedgehog (SHH) pathway attempted by purmorphamine and its capacity by Gant 61, the effect of this pathway on steroid process in culture medium of glial neurons is evaluated. Methods: The present experimental study was conducted in 2021. First, neuronal stem cells were obtained from the cortex of a 14dayold embryonic mice by standard methods. Survival of neuronal stem cells after treatment with 5 mu;M pregnenolone with different concentrations of purmorphamine (1,2,5, 10 and 20) and Gant 61 was performed by MTT method. Then the cells were placed in a differentiation medium and after treatment with different concentrations and 5day incubation, the surface of the cells was removed from the cell culture medium and the amount of testosterone and estrogen were measured by ELISA and HPLC. Data were analyzed using ANOVA statistical test using graph pad software. Results: The survival data of the groups indicated an increase in survival after treatment with purmorphamine (114.3) compared to the Gant 61 group (63.7 Pg) (p≤0.5). Progesterone data in the supernatant of glial neurons showed that purmorphamine groups (287.2 Pg) had a significant increase compared to control (88.28) and Gant 61 (40.5 Pg) groups (p≤ 0.001). Also, testosterone data show that purmorphamine groups (73.8 Pg) in both ELISA and HPLC methods have a significant increase compared to the control (153.8 Pg) and Gant61 (52.92 Pg) groups (p≤ 0.0001). Also, pregnenolone group (236.5 Pg) showed a significant increase compared to Gant61 (40.5 Pg) group (p≤ 0.05). Analysis of estrogen data by HPLC method showed that there was a significant increase in estrogen production in the purmorphamine groups (331.2 Pg) compared to the control (42.11 Pg) and Gant61 (42.11 Pg) groups (p≤ 0.0001). Conclusion: The data from this study indicated that the induction of the shh pathway by purrmorphamine increased the production of steroid hormones (estrogenprogesterone and testosterone) by glialneuronal differentiating cells, which inhibition of this pathway had the opposite effect. The present study concluded that induction of the shh pathway can lead to the production of steroids.