تاثیر 4 هفته تمرین هوازی بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو و آنژیوژنز در بافت قلب ر‌ت‌های نر مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: دیابت نوع دو اثرات اکسیداتیوی و ضد آنژیوژنزی را از طریق مسیرهای مختلف در بافت قلب اعمال می کند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین و بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی بر شاخص های استرس اکسیداتیو و آنژیوژنز در بافت قلب رت های نر مبتلا به دیابت نوع دو بود.روش بررسی: در یک مطالعه تجربی که در سال 1397 انجام شد، 30 سر رت نر نژاد ویستار وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی به سه گروه مساوی؛ دیابتی با تمرین هوازی، گروه کنترل دیابتی و گروه کنترل سالم تقسیم شدند. القاء دیابت نوع دوم از طریق تزریق درون صفاقی stz صورت گرفت. پروتکل تمرین هوازی فزآینده شامل 4 هفته، 5 جلسه در هفته دویدن بر روی تریدمیل با سرعت 20 متر بر دقیقه به مدت 60 دقیقه بود. سطوح ros و no به ترتیب توسط اسپکتروفلوریمتر و رنگ سنجی اندازه گیری شدند. بیان ژن های hif-1α و vegf توسط real time &pcr بررسی شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که دیابت نوع دو موجب افزایش معنی دار سطوح ros(0.05p) وvegf(0.05p) و افزایش بیان ژن های hif-1(0.05>p) و vegf (0.05>p) در مقایسه با گروه کنترل دیابت شده است. هم چنین، تمرین هوازی باعث کاهش معنی دار گلوکز (0.05>p) در مقایسه با گروه کنترل دیابت شد.نتیجه گیری: دیابت نوع دو باعث افزایش استرس اکسیداتیو در بافت قلب می شود و فرآیند آنژیوژنز در قلب دیابتی را مختل می کند. به نظر می رسد تمرین هوازی با کاهش ros، دارای اثر مثبت بر فرآیند آنژیوژنز می باشد و می تواند باعث بهبود قلب دیابتی شود.

The Effects of 4 Weeks Aerobic Training on Oxidative and Angiogenesis Markers of Cardiac Tissue in Type 2 Diabetic Male Wistar Rats

Background & aim: Type 2 diabetes exerts oxidative and anti-angiogenic effects through different pathways in the heart tissue. The aim of the present study was to determine and evaluate the effect of 4 weeks aerobic training on oxidative stress and angiogenesis in cardiac tissue of male rats with type 2 diabetes. Methods: In the present experimental study, 30 male Wistar rats were randomly divided into three equal diabetic groups with aerobic training, diabetic control group and healthy control group. Induction of type 2 diabetes was induced by intraperitoneal injection of STZ. The incremental aerobic exercise protocol consisted of 4 weeks, 5 sessions per week of running on the treadmill at a speed of 20 m/min for 60 min. ROS and NO levels were measured by spectrophotometer and colorimetric respectively. Expression of HIF-1α and VEGF genes were evaluated by Real time PCR. Data were analyzed using one-way ANOVA and Bonferroni post hoc tests. Results: the results revealed that type 2 diabetes significantly increased ROS (p<0.05) and decreased NO (p<0.05), HIF-1α (p<0.05) and VEGF (p>0.05) compared with control group. Aerobic training significantly decreased ROS (p<0.05) and NO (p<0.05) and increased HIF-1α (p<0.05) and VEGF (p<0.05) genes respectively in comparison with the control group. Also, aerobic training significantly reduced glucose (p<0.05) compared to the control group. Conclusion: Type 2 diabetes increased oxidative stress in heart tissue and disrupted the process of angiogenesis in diabetic heart. Aerobic exercise seemed to have a positive effect on the process of angiogenesis by decreasing ROS and can improve diabetic heart.