تشخیص کوپروآنتی ژن‌های فاسیولا با استفاده از آنتی‌بادی‌های پلی کلونال تولید شده بر علیه آنتی‌ژن دفعی ترشحی فاسیولا هپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا

زمینه و هدف: روش‌های پارازیتولوژیک جهت تشخیص فاسیولیازیس دارای محدودیت‌هایی از جمله؛ دفع متناوب تخم انگل، طولانی بودن مرحله حضور تخم انگل در مدفوع می‌باشند. هم‌چنین روش‌های سرولوژی بر پایه شناسایی آنتی‌ بادی‌های ضدانگل، قادر به تشخیص عفونت‌های گذشته از عفونت‌های جدید نیستند، لذا تشخیص کوپرو آنتی‌ژن‌های انگل در مقایسه با سایر روش‌های تشخیصی قابل اعتمادتر می‌باشند. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین و تشخیص کوپروآنتی ژن‌های فاسیولا با استفاده از آنتی‌بادی‌های پلی‌کلونال تولید شده بر علیه آنتی‌ژن دفعی ترشحی فاسیولا هپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال 1396 1395 انجام شد، کرم‌های بالغ فاسیولا از کبد دام‌های آلوده جمع‌آوری شدند و با روش مولکولی هضم آنزیمی تعیین گونه شدند. آنتی‌ژن دفعی‌ ترشحی از هر دو گونه فاسیولا تهیه گردید. به منظور تولید آنتی‌بادی پلی کلونال 2 خرگوش برای هر آنتی‌ژن ایمیونیز شدند. آنتی‌بادیigg تولید شده با روش کروماتوگرافی میل ترکیبی تخلیص و با آنزیم پراکسیداز کونژوگه گردیدند. کوپروآنتی‌ژن‌ها از 99 نمونه مدفوع دامی شامل؛ 30 نمونه آلوده به فاسیولا، 39 نمونه مبتلا به سایر بیماری‌های انگلی و30 نمونه سالم تهیه گردیدند. در این مطالعه 2 سیستم ساندویچ الیزا با استفاده از آنتی‌بادی‌های پلی کلونال تولید شده جهت شناسایی کوپرو آنتی‌ژن فاسیولا طراحی و ارزیابی شدند. ویژگی‌های آماری تست‌ها با استفاده از نرم‌افزار مدیکال کلکلتور 3، 4، 16 محاسبه گردیدند. ضریب کاپا و بررسی هم‌خوانی بین تست‌های ساندویچ الیزا محاسبه شد. یافته‌ها: تست ساندویچ الیزا با استفاده از آنتی‌بادی‌های پلی‌کلونال تولید شده بر علیه آنتی‌ژن دفعی‌ ترشحی فاسیولا هپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا به ترتیب حساسیت و ویژگی 96.67، 89.86 درصد و 96.67، 91.3 درصد را نشان دادند. هم‌چنین توافق بالایی) 0.9< ضریب کاپا) بین آنتی‌بادیی‌های پلی کلونال تولید شده بر علیه هر دو گونه فاسیولا جهت تشخیص فاسیولیازیس مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: در مجموع یافته‌ها نشان دادند که آنتی بادی‌های پلی‌کلونال تولید شده بر علیه آنتی‌ژن‌دفعی ترشحی هر دو گونه فاسیولا دارای کارایی مناسبی جهت شناسایی کوپرو آنتی‌ژن‌های فاسیولا و تشخیص فاسیولیازیس می‌باشند.

Detection of Fasciola Coproantigens Using Polyclonal Antibodies Produced Against Fasciola hepatica and Fasciola gigantica Secretory Excretory Antigens

Background aim: Parasitological methods for diagnosing fascioliasis have limitations such as; Intermittent excretion of parasite eggs is the long stage of presence of parasite eggs in the feces. Also, serological methods based on the detection of antiparasitic antibodies are not able to distinguish past infections from new infections, so the detection of parasitic coantigens is more reliable than other diagnostic methods. Therefore, the aim of the present study was to determine and detect Fasciola coproantigens using polyclonal antibodies produced against Fasciola hepatica and Fasciola gigantica secretory excretory antigens. Methods: In the present experimental study conducted in 20162017, adult Fasciola worms were collected from the livers of infected animals and species were determined by molecular method of enzymatic digestion. Excretorysecretory antigen was prepared from both Fasciola species. In order to produce polyclonal antibodies, 2 rabbits were immunized for each antigen. IgG antibodies produced were purified by affinity chromatography and conjugated with peroxidase enzyme. Coproantigens from 99 animal fecal samples included; 30 samples infected with Fasciola, 39 samples with other parasitic diseases and 30 healthy samples were prepared. In the present study, two ELISA sandwich systems were designed and evaluated using polyclonal antibodies produced to identify Fasciola coantigen. Statistical characteristics of the tests were calculated using Medical Collector 16.4.3 software. Kappa coefficient and consistency check between ELISA sandwich tests were calculated using SPSS software version 20. Results: Sandwich ELISA test using polyclonal antibodies produced against Fasciola hepatica and Fasciola gigantica secretory antigens showed 96.67%, 89.86% and 96.67% and 91.3%, respectively. Moreover, a high agreement (kappa coefficient <0.9) was observed between polyclonal antibodies produced against both Fasciola species for the diagnosis of fascioliasis. Conclusion: Overall, the findings indicated that polyclonal antibodies produced against excretorysecretory antigens of both Fasciola species have good efficacy for detection of Fasciola coantigens and diagnosis of fascioliasis.