مقایسه اثر اکسی‌توسین و میزوپروستول خوراکی در القای بارداری در حاملگی‌های ترم و پست ترم

زمینه و هدف: القا زایمان از اقدامات رایجی است که به دلیل اندیکاسیون‌های طبی مادر یا نوزاد و یا علل اجتماعی و الکتیو صورت می‌گیرد. روش‌های مختلفی برای القای زایمان وجود دارد که می‌توان به میزوپروستول و اکسی‌توسین اشاره کرد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه اثر اکسی‌توسین و میزوپروستول خوراکی در القای بارداری در حاملگی‌های ترم و پست ترم بود.روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی می‌باشد که در سال 1400 1398 انجام شد. جامعه آماری شامل 160 نفر بیمار که کاندید ختم بارداری بودند، انتخاب شدند و در دو گروه 80 نفری قرار گرفتند، یک گروه با قرص میزوپروستول 50 میکروگرم که به صورت محلول خوراکی تا بیشترین دوز 200 میکروگرم تجویز شد و گروه دیگر با آمپول اکسی توسین با دوز اولیه 10 واحد تحت اینداکشن قرار گرفتند. میزان موفقیت در هر گروه دستیابی به انقباضات مناسب(سه انقباض طی ده دقیقه که هر کدام به مدت 40 ثانیه طول می‌کشد) و در نهایت میزان زایمان طبیعی موفق در نظر گرفته شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری مان ویتنی، مجذور کای و تی تست تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: با توجه به آزمون آماری، تفاوت معنی‌دار بین دو گروه در متغیر نوع زایمان و عدم پیشرفت زایمان مشاهده شده است. درصد زایمان طبیعی در گروه میزوپروستول در مقایسه با گروه اکسی‌توسین بیشتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود(0.005=p). میانگین سنی بیماران گروه میزوپروستول در برابر گروه اکسی‌توسین به ترتیب 7.64 ±28.21 و 5.99 ±25.84 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود(0.005=p). هم‌چنین عدم پیشرفت زایمان در گروه دریافت کننده اکسی توسین در مقایسه با گروه دیگر بیشتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود(0.001>p).نتیجه‌گیری: با توجه به موارد ذکر شده، این مطالعه نشان از تاثیر بهتر در القای زایمان به وسیله میزوپروستول داشته و با توجه به این که در عوارض نیز دو دارو تفاوتی با یکدیگر نداشتند، می‌تواند نشان از کار آمدی بهتر و مناسب تر میزوپروستول در القای زایمان باشد.

Comparison of the Effect of Oxytocin and Oral Misoprostol on Induction of Pregnancy in Term and Post-Term Pregnancies

Background aim: Induction of labor is a common procedure that is performed due to medical indications of mother or infant or social and elective causes. There are several methods for induction of labor, including misoprostol and oxytocin. Therefore, the aim of the present study was to determine and compare the effect of oxytocin and oral misoprostol on induction of pregnancy in term and postterm pregnancies. Methods: This is a descriptive study that was conducted in 20192021. The statistical population consisted of 160 patients who were candidates for termination of pregnancy and were divided into two groups of 80 people, one group with misoprostol 50 micrograms which was administered as an oral solution up to a maximum dose of 200 micrograms and the other group with oxytocin ampoules with Initial doses of 10 units were induced. The success rate in each group was considered to achieve appropriate contractions (three contractions in ten minutes, each lasting 40 seconds) and finally the rate of successful normal delivery. The collected data were analyzed using MannWhitney, Chisquare and ttest. Results: According to the statistical test, a significant difference was observed between the two groups in the variables of type of delivery and lack of progress of delivery. The percentage of normal delivery in the misoprostol group was higher than the oxytocin group, which was statistically significant (p = 0.005). The mean age of patients in the misoprostol group compared to the oxytocin group was 28.21 7 7.64 and 25.84 99 5.99, respectively, which was not statistically significant (p = 0.005). Also, the lack of progression of labor was higher in the oxytocin group compared to the other group, which was statistically significant (p <0.001).Conclusion: According to these cases, the present study displayed a better effect on induction of labor by misoprostol and considering that the two drugs were not different in side effects, it could indicate a better and more appropriate efficacy of misoprostol in induction of labor.