مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب و آموزش خلاقیت بر میزان تاب‌آوری و هیجان اندیشه در کارکنان بهداشت و درمان شهر یاسوج

زمینه و هدف: کارکنان مراکز بهداشتی با برخی از عوامل استرس‌زا هم‌چون مشکلات بیماران، پاسخگویی به سوالات گاه و بیگاه همراهان بیمار، شیفت‌های کاری مختلف، فرسودگی شغلی و تعارض کار خانواده مواجه باشند، لذا هدف از این پژوهش تعیین و مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب و آموزش خلاقیت بر میزان تاب‌آوری و هیجان اندیشه در کارکنان بهداشت و درمان شهر یاسوج بود. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می‌باشد که با استفاده از روش پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود و در سال 13981397 انجام شد، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان بهداشت و درمان شهرستان یاسوج بودند که با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف یا در دسترس از بین کارکنان بهداشت و درمان شهرستان یاسوج با توجه به ملاک‌های در نظر گرفته شده، تعداد 45 نفر از این افراد به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند (15 نفر برای هر گروه). سپس پرسشنامه های تاب آوری، هیجان اندیشه از هر سه گروه آزمودنی گرفته شد، گروه آزمایش آموزش خلاقیت درمانی و آموزش نظریه انتخاب را در 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 2 ماه دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل کواریانس تک متغیری و چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین گروه‌های آزمایش از لحاظ متغیرهای وابسته سطح (68.45= fو 0.001>p) تفاوت معنی داری وجود ندارد؛ بنابراین فرضیه اصلی پژوهش رد می‌شود، یعنی اثربخشی دو روش آموزش نظریه انتخاب و آموزش خلاقیت بر میزان هیجان اندیشه، تاب‌آوری و در کارکنان بهداشت و درمان یکسان است. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داده است که شرکت در جلسات گروهی و افزایش کنش و واکنش‌های گروهی و تبادل اطلاعات و تجربه‌های هریک از کارکنان درجلسات آموزشی وآشنایی با نیازهای اساسی هم‌چنین آشنایی کارکنان مولفه های شخصیتی خلاقیت درمانی شامل(اعتماد به نفس، جسارت ورزی و ریسک‌پذیری)، می‌تواند منجر به افزایش تاب‌آوری، پویایی در آنها شود.

Comparison of the Effectiveness of Training Based on Choice Theory and Creativity Training on Resilience and Excitement of Thought in Health Workers in Yasuj

Background aim: The staff of health centers are faced with some stressors such as patients #39; problems, answering the occasional questions of patients, different work shifts, burnout and workfamily conflict. Therefore, the purpose of this study was to determine and compare the effectiveness of training based on the theory of selection and creativity training on the level of resilience and excitement of thought in health workers of Yasuj city. Methods: The present quasiexperimental study used pretestposttest method with a control group conducted from 20182019. The statistical population of the study included all health workers in Yasuj who used a sampling method based on Based on the criteria, 45 of these people were randomly selected and divided into two experimental groups and one control group (15 people for each group). Resilience, Thought Excitement Questionnaires were taken from all three groups of subjects, the experimental group received therapeutic creativity training and selection theory training in 8 sessions of 90 minutes for 2 months and the control group did not receive training during this training period. The collected data were analyzed using univariate and multivariate analysis of covariance. Results: The findings indicated that there was no significant difference between the experimental groups in terms of level dependent variables (F=68.45 and p<0.001). Therefore, the main hypothesis of the research should be rejected, that is, the effectiveness of the two methods of teaching choice theory and teaching creativity on the level of thought excitement, resilience and is the same in health care workers. Conclusion: The results of the present study revealed that participation in group meetings and increase group actions and reactions and exchange of information and experiences of each employee in training sessions and familiarity with basic needs as well as familiarity of employees with personality components of creative therapy including (confidence, courage and Risktaking) could lead to increased resilience, dynamism in them.