بررسی مقایسه‌ای الگوی تغذیه تکمیلی کودکان 246 ماه دچار اختلال رشد و سالم در شهرستان ‌بویراحمد: یک مطالعه مورد شاهد

زمینه و هدف: کودکان زیر دو سال حساس‌ترین گروه کودکان هستند که به دلیل رشد سریع و دریافت ناکافی غذا در معرض خطر اختلال رشد می‌باشند. اقدامات درمانی برای حل مشکلات تغذیه‌ای کودکان به ویژه شیرخواران اکثرا بدون تاثیر چشمگیر است و نشان دهنده نیاز به بررسی‌های بیشتری است. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی مقایسه‌ای الگوی تغذیه تکمیلی کودکان 246 ماه دچار اختلال رشد و سالم در شهرستان بویراحمد بود. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی مورد شاهد که در سال 1397 انجام شد، 68 کودک مبتلا به کمبود وزن مراجعه کننده به درمانگاه‌های تغذیه، اطفال یا از لیست کودکان سوء تغذیه‌ای مراکز بهداشتی درمانی انتخاب و با 61 کودک سالم شاهد از نظر الگوهای تغذیه‌ای و وضعیت اقتصادی اجتماعی مورد مقایسه قرار گرفتند. متغیرهای تحصیلات والدین، شغل والدین، آگاهی، نگرش و کاربست تغذیه‌ای مادران در خصوص تغذیه کودکان و دریافت غذای 24 ساعته آنان مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های مجذور کای، تی تست و یو مان ویتنی تجزیه وتحلیل شدند. یافته‌ها: بین دو گروه کودکان از نظر دریافت انرژی، پروتئین، چربی، آهن، روی و ویتامین a تفاوت معنی‌دار آماری دیده نشد، اما مقدار کربوهیدرات دریافتی کودکان دچار اختلال رشد با کودکان شاهد سالم، تفاوت معنی‌دار آماری نشان داد(0.003=p). مهم‌ترین عوامل مرتبط با اختلال رشد در کودکان با سطح آگاهی مادران(0.001=p)، تحصیلات مادر(0.02=p)، تحصیلات پدر(0.033=p)، دفعات مصرف غذای کمکی(0.017=p) و زمان مصرف تنقلات کم ارزش(0.017=p) به وسیله کودکان بود. متغیرهای وضعیت اشتغال والدین، سن شروع تغذیه کمکی، نوع شیر مصرفی بین دو گروه کودکان دچار اختلال رشد و شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت. نتیجه‌گیری: بررسی نشان داد آگاهی تغذیه‌ای مادران، تعداد دفعات غذای کمکی داده شده به کودک، زمان مصرف تنقلات و سطح تحصیلات والدین به ویژه مادران بیشترین ارتباط را با رشد وزنی کودکان مورد بررسی داشتند.

An Analytical Study of Complementary Feeding Pattern Among Healthy and Failure to Thrive Children in Boyer-Ahmad County: A Matched Case-Control Study

Background aim: Children under the age of two are the most vulnerable group of children who are at risk for developmental disorders due to rapid growth and inadequate food intake. Therapeutic measures to solve the nutritional problems of children, especially infants, are often without significant effect and indicate the need for further studies. Therefore, the aim of this study was to determine and compare the complementary feeding pattern of children aged 624 months with growth and health disorders in BoyerAhmad city. Methods: In the present analytical casecontrol study conducted in 2018, 68 underweight children referred to BoyerAhmad pediatric and nutrition clinics, or selected from the list of malnourished children in health centers were compared to 61 healthy control children in terms of nutritional patterns and socioeconomic status. The variables of parents #39; education, parents #39; occupation, mothers #39; knowledge, attitude and practices toward child nutrition and their 24hour food intake were evaluated. The data were analyzed using Chisquare, independent samples ttest and ManWhitney tests. Results: There was no statistically significant difference between the two groups of children in terms of energy, protein, fat, iron, zinc and vitamin A intake, but the amount of carbohydrate intake in children with FTT showed a statistically significant difference with healthy control children (p = 0.003). The most important factors related to FTT in children were the nutritional knowledge of the mothers (p = .001), mother #39;s education (p = .02), father #39;s education (p = 0.033), frequency of complementary food consumption (p = .017) and time Consumption of snacks (p = .017) by children. The variables of parental employment status, age of starting complementary feeding, type of milk consumed were not statistically different between the children with FTT and controls. Conclusion: Nutritional information of mothers, frequency of complementary feeding, and food preparation hygiene, time of feeding snacks and education level of parents had the most relationship with growth of children.