بررسی اختلاف مولکولی و فیلوژنی کک‌های کتنوسفالیدس کنیس و پولکس ایریتانس در غرب و شمال غرب ایران بر اساس نشانگر مولکولی سیتوکروم اکسیداز ι

زمینه و هدف: کک‌های خانواده پولیسیده یکی از مهم‌ترین انگل‌های خارجی انسان و دام‌های اهلی در جهان هستند. این حشرات علاوه بر خون‌خواری ناقل برخی عوامل بیماری‌زا مانند یرسینیا پستیس، ریکتزیا تایفی و بارتونلا هنسله به انسان و حیونات می‌باشند. هدف از این مطالعه تعیین و بررسی فون کک‌های کتنوسفالیدس کنیس و پولکس ایریتانس در غرب و شمال غرب ایران بر اساس نشانگر میتوکندریایی سیتوکروم اکسیداز iota; بود. روش بررسی: بررسی حاضر یک نوع مطالعه توصیفی مقطعی و فونستیک می‌باشد، که با در نظر گرفتن شیوع 10 درصد و سطح اطمینان 95 درصد و میزان خطای 5 درصد، به مدت 13 ماه از اردیبهشت 1397 تا خرداد 1398 در پنچ استان کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی، لرستان و همدان انجام شد. در این مطالعه نمونه‌ها به روش تله‌نوری، طعمه انسانی و جداسازی مستقیم نمونه از میزبان جمع‌آوری شد. نمونه‌ها داخل الکل 70 درصد نگهداری شد و در آزمایشگاه انگل‌شناسی با استفاده از کلید‌های تشخیص معتبر مورد شناسایی قرار گرفت. پس از استخراج dna و انجام واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز(pcr) تعداد20 نمونه برای تعیین توالی به شرکت تکاپو زیست ارسال شد. توالی‌های مورد نظر با استفاده از نرم افزار ایمباس نیدل و امگا همردیف سازی شده و مورد مقایسه قرارگرفتند.یافته‌ها: نمونه‌های جمع‌آوری شده شامل 918 (47.39 درصد) کک کتنوسفالیدس کنیس و 1019 (52.60 درصد) کک پولکس ایریتانس بودند. نتایج برسی‌های مرفولوژیک نشان داد که اختلاف درون گونه‌ایی بین دو گونه‌های کک‌ها جدا شده از میزبان‌های مختلف وجود ندارد(0.05> p )، اما اختلاف درون گونه‌ای براساس نشانگر مولکولی سیتوکروم اکسیداز iota; برای ده جمعیت مورد مطالعه در کک پولکس ایریتانس 0.15درصد و در کک کتنوسفالیدس کنیس صفر بود. اختلاف بین دو جنس کک کتنوسفالیدس کنیس و پولکس ایریتانس براساس نشانگر مولکولی سیتوکروم اکسیداز iota; 14 درصد بود. نتیجه‌گیری: مشخصات مرفولوژیک بین نمونه‌های جمع‌آوری شده از میزبان‌های مختلف تفاوت معنی‌داری را نشان نداد، اما تفاوت جزئی بر اساس نشانگر‌ میتوکندریایی در جمعیت‌های مورد مطالعه وجود داشت. نتایج حاصل از ترسیم درخت فیلوژنی بر اساس نشانگر میتوکندریایی نشان داد علی‌رغم تفاوت جزئی در توالی میزبان‌ها و شهرستان‌های مختلف، همه نمونه‌های مناطق مختلف در یک شاخه قرار می‌گیرند. نتایج تجزیه و تحلیل ژنوم میتوکندریایی نشان داد که این قطعات برای نشان دادن شباهت درون گونه‌ایی، تمایز در سطح گونه و جنس مفید هستند. iota;

Molecular Identification and Phylogenetic Analysis of Fleas Ctenocephalides Canis and Pulex Irritans in West and Northwest of Iran Based on Cytochrome Oxidase I

Background aim: The fleas of the Pulicidae family are one of the most important external parasites of humans and domestic animals in the world. In addition to eating blood, these insects are carriers of some pathogens such as Yersinia pestis, Rickettsia typhi and Bartonella hensle to humans and animals. The aim of this study was to determine and evaluate the fauna of Ketonecefalides canis and Polex Irritants in western and northwestern Iran based on mitochondrial marker of cytochrome oxidase I. Methods: The present study was a descriptive crosssectional and phonetic study conducted in a period of 13 months from May 2018 to June 2019 in five provinces of Kermanshah, Kurdistan, Azerbaijan Western, Lorestan and Hamedan considering the prevalence of 10% and 95% confidence level with 5% error rate. In the present study, samples were collected by optical trap, human prey and direct isolation from the host. The samples were kept in 70% alcohol and identified in the parasitology laboratory using valid diagnostic keys. After DNA extraction and a Polymerase chain reaction (PCR), 20 samples were sent to Takapouzist Company for sequencing. The sequences were sequenced and compared using Emboos Needle and Omega software. Results: The collected samples included 918(47/39%) C.canis and 1019 (52/60%) P.irritant. The results of morphological studies revealed that there is no intraspecific difference between two species of fleas isolated from different hosts (p <0.05). However, the intraspecific difference based on the molecular marker of cytochrome oxidase I for ten studied populations was 0.15% in P.irritans and zero in C.canis. The difference between two genus of C. canis and P. irritans based on the molecular marker of cytochrome oxidase I was 14%. Conclusion: No significant difference was observed in morphological characteristics of samples collected from different hosts. However, there were slight differences based on mitochondrial markers in the study populations. The results from the phylogenetic tree based on mitochondrial markers showed that despite the slight differences in this sequence of different hosts and cities, all samples from different regions are in the same phylogeny. The results of mitochondrial genome analysis indicated that these pieces are useful for demonstrating intraspecific similarity, and differentiation at species level and genus.