مقایسه اثربخشی گشتالت درمانی گروهی و تئوری انتخاب بر صمیمیت زناشویی در زنان دارای سرطان سینه در شهر یاسوج

زمینه و هدف: سرطان جزء بیماری های تهدید کننده زندگی محسوب شده و موجب افزایش اختلالات هیجانی و کاهش چشمگیر کیفیت زندگی در بیماران می شود. لذا هدف از این پژوهش، تعیین و مقایسه اثربخشی گشتالت درمانی گروهی و تئوری انتخاب بر صمیمیت زناشویی در زنان دارای سرطان سینه در شهر یاسوج بود[h1] . روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع طرح تجربی با استفاده از روش پیش آزمون‌ پس آزمون با گروه کنترل بود که در سال 13991398 انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفمند تعداد 60 زن بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل(هر گروه 20 زن) قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ صمیمیت زناشویی تامپسون و واکر استفاده شد. گروه‌های آزمایشی تحت گشتالت درمانی گروهی(10 جلسه 60 دقیقه‌ای) و تئوری انتخاب(10 جلسه 60 دقیقه‌ای) قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، هر دو درمان گشتالت درمانی گروهی و تئوری انتخاب بر افزایش صمیمیت زناشویی در زنان دارای سرطان سینه در شهر یاسوج اثربخش بودند(0001/0=p) و بین اثربخشی گشتالت درمانی گروهی و تئوری انتخاب بر افزایش صمیمیت زناشویی در زنان دارای سرطان سینه در شهر یاسوج، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت(0001/0=p) این نتایج تا مرحله پیگیری تداوم داشت. نتیجه‌گیری: می‌توان از گشتالت درمانی گروهی و تئوری انتخاب در جهت افزایش صمیمیت زناشویی در زنان مبتلا به سرطان سینه بهره برد. این شیوه های درمانی می تواند کمک شایانی به بهبود عملکرد زنان مبتلا به سرطان سینه در زمینه ارتقا سطح صمیمیت زناشویی ایفا کند.

Comparison of the Effectiveness of Group Gestalt Therapy and Selection Theory on Marital Intimacy in Women with Breast Cancer in Yasuj, Iran

Background aim: Cancer is one of the lifethreatening diseases and causes an increase in emotional disorders and a significant decrease in the quality of life in patients. Therefore, the aim of the present study was to determine and compare the effectiveness of group gestalt therapy and selection theory on marital intimacy in women with breast cancer in Yasuj, Iran. Methods: The present study used and experimental design with pretestposttest method with control group, which was conducted during 20192020. The statistical population of the present study was 60 women using purposive nonrandom sampling method who were randomly divided into experimental and control groups (20 women in each group). Thompson and Walker marital intimacy questionnaire was used to collect data. The experimental groups underwent group gestalt therapy (10 sessions of 60 minutes) and selection theory (10 sessions of 60 minutes), but the control group did not receive any intervention. Data were analyzed using analysis of covariance. Result: The results indicated that both group gestalt therapy and selection theory were effective in increasing marital intimacy in women with breast cancer in Yasuj (P = 0.0001). There was no significant difference in breast size in Yasuj, Iran (P = 0.0001). These results continued until the followup stage. Conclusion: It can be concluded that group gestalt therapy and selection theory could be used to increase marital intimacy in women with breast cancer. These therapies could help improve the performance of women with breast cancer in improving the level of marital intimacy.