بررسی شیوع کانال دوم در اینسایزورهای مندیبل در رادیوگرافی cbct و پری اپیکال

زمینه و هدف: دانش دقیق درباره مورفولوژی کانال ریشه دندان برای انجام درمان ریشه استاندارد ضروری است. دندان‌های اینسایزور مندیبل معمولا به صورت تک ریشه و تک کانال هستند، اما گاهی دارای کانال دوم می‌باشند که عدم توجه به آن سبب شکست در درمان‌های اندودنتیک می‌شود. لذا هدف از انجام این مطالعه، تعیین و مقایسه دقت رادیوگرافی پری اپیکال با cbct در مشاهده کانال دوم در اینسیزورهای مندیبل بود. روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش تحلیلی، مقطعی است و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده ها به طرح های همبستگی تعلق دارد. جامعه آماری شامل 292 تعداد رادیوگرافی پری اپیکال و cbct از دندان‌های اینسیزور مندیبل در 73 بیمار(شامل41 زن و 32 مرد) مورد بررسی قرار گرفت. تمام بیماران نیاز به تهیه این تصاویر برای پروسه درمانی خود داشتند. رادیوگرافی‌ها به وسیله دو دانشجوی دندانپزشکی آموزش دیده در برش‌های اگزیال، کرونال و کراس سکشنال ارزیابی شدند. تعداد کانال اینسیزور های پایین و شکل آن با توجه به طبقه بندی ورتوچی برای مورفولوژی کانال دندان ثبت شدو پایایی بین بررسی کنندگان توسط روش آزمون مجدد کوهنز بررسی شد و 0.82 بود. در صورت وجود هرگونه عدم اتفاق نظر بین دو دانشجو ، از رادیولوژیست مشورت گرفته می‌شد تا تصمیم نهایی را بیان کند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تی تست تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در بررسی cbct دیده شد که 78.4 درصد از اینسایزورهای مندیبل یک کاناله و در بقیه موارد دو کاناله بودند، اما در بررسی با رادیوگرافی پری اپیکال هیچ‌کدام از دندان‌ها وجود دو کانال را نشان ندادند. دندان‌های سانترال نسبت به دندان‌های لترال و مردان در مقایسه با زنان تعداد موارد دو کاناله بیشتری داشتند. در طبقه‌بندی ورتوچی در میان دندان‌های دو کاناله بیشترین شیوع مربوط به تایپ چهار(6.4 درصد) و کمترین شیوع مربوط به تایپ سه(4 درصد) بود. نتیجه‌گیری: با وجود این که رادیوگرافی پری اپیکال یک روش روتین برای انجام درمان‌های ریشه می‌باشد، اما هنگامی‌که درمان ریشه با شکست مواجه می‌شود و یا احتمال حضور کانال دوم وجود دارد باید از رادیوگرافی cbct بهره برد.

Prevalence of Second Canal in Mandibular Incisors in CBCT and Periapical Radiography

Background aim: Accurate knowledge of root canal morphology is essential for standard endodontic treatment. Mandibular incisor teeth are usually singlerooted and singlecanal, but sometimes have a second canal that, if left untreated, can lead to failure of endodontic treatments. Therefore, the aim of the present study was to determine and compare the accuracy of periapical radiography with CBCT in observing the second channel in mandibular incisors. Methods: The present study was a crosssectional analytical research and fitted to correlation schemes in terms of data collection and analysis methods. The statistical population consisted of 292 periapical radiographs and CBCT of mandibular incisor teeth in 73 patients (including 41 females and 32 males). All patients were required to prepare these images for their treatment process. Radiographs were evaluated by two trained dental students in axial, coronal and crosssectional sections. The number of lower incisors and their shape were recorded according to Vertuccichr('39')s classification for dental canal morphology. If there was any disagreement between the two students, the radiologist was consulted to make the final decision. Data were analyzed using ttest. Results: CBCT examination indicated that 78.4% of mandibular incisors were singlecanal and in the rest twochannel, but in periapical radiographic examination none of the teeth exposed the presence of two channels. Central teeth had more cases of two canals than lateral and male teeth compared to women. In Vertuchi classification, among the twocanal teeth, the highest prevalence was related to type four (6.4%) and the lowest prevalence was related to type three (4%). Conclusion: Although periapical radiography is a routine procedure for endodontic treatment, CBCT radiography should be used when endodontic treatment fails or a second canal is present.