آموزش مهارت‌های زندگی بر بهزیستی روانشناختی و سرمایه روانشناختی در پرستاران بیمارستان شهید بهشتی شهر یاسوج

زمینه و هدف: شغل پرستاری به دلیل استرس‌زا بودن موجب کاهش بهزیستی روانشناختی و سرمایه روانشناختی می‌شود. آموزش مهارت‌های زندگی به عنوان یک روش آموزشی می‌تواند سلامت عمومی‌‌و کیفیت زندگی پرستاران را ارتقاء دهد. هدف از این پژوهش تعیین و بررسی آموزش مهارت‌های زندگی بر بهزیستی روانشناختی و سرمایه روانشناختی در پرستاران بیمارستان شهید بهشتی شهر یاسوج بود. روش بررسی: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه پرستاران خانم بیمارستان شهید بهشتی شهر یاسوج می‌باشند، در پژوهش حاضر برای تعیین نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی با جایگزینی تصادفی استفاده شده است و از بین پرستاران خانم 70 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از این تعداد به طریق زوج و فرد، آزمودنی‌ها در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 35 نفر) جایگزین شدند، جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد میانگین نمرات بهزیستی روانشناختی و سرمایه روانشناختی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون در مقایسه با مرحله پیش آزمون افزایش داشته است همچنین نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمره سرمایه روانشناختی، بهزیستی روانشناختی بین قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت (0/05>p). نتیجه‌گیری: آموزش گروهی مهارت‌های زندگی می‌تواند در افزایش بهزیستی روانشناختی، سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی پرستاران اثربخش باشد. به نظر می‌رسد که آموزش مهارت‌های زندگی می‌تواند به عنوان یک روش مداخله‌ای مناسب برای ارتقای سرمایه روانشناختی و بهزیستی روانشناختی پرستاران به کار رود.

Teaching Life Skills on Psychological Well-Being and Psychological Capital in Nurses of Shahid Beheshti Hospital of Yasuj

Background aim: Nursing jobs reduce psychological wellbeing and psychological capital due to stress. Life skills training as an educational method can improve the general health and quality of nurses rsquo; life. The purpose of this study was to determine and study life skills training on psychological wellbeing and psychological capital in nurses of Shahid Beheshti Hospital in Yasuj. Methods: The present research was a semiexperimental study with a pre and posttest design with two experimental and control groups. The statistical population of this study included all nurses of Shahid Beheshti Hospital in Yasuj. In the present study, a random sampling method was used to determine the sample. 70 nurses were selected as a statistical sample. From this number, couples and subjects were replaced in two experimental and control groups (35 subjects in each group). Rif psychological wellbeing questionnaire and standard social capital questionnaire were used to collect data. Data were analyzed using analysis of covariance statistics. Results: The results displayed that the mean score of psychological wellbeing and psychological capital in the experimental group increased in the posttest stage compared to the pretest. Moreover, the results of the covariance analysis test also indicated that the mean score of psychological capital, psychological wellbeing between before and after the intervention was statistically significant (P <0.05). Conclusion: Group training of life skills could be effective in increasing psychological wellbeing, psychological capital and quality of life of nurses. It seems that life skills training can be used as an appropriate intervention method to promote the psychological capital and psychological wellbeing of nurses.