بررسی نقش آسیب‌های کودکی، چشم انداز زمان و اجتناب تجربی در اختلال استرس پس از سانحه: کاربرد مدل معادلات ساختاری

زمینه و هدف: با توجه به احتمال عود نشانه های اختلال استرس پس از سانحه(ptsd) و ناکارآمدی رویکردهای درمانی در بهبودی ماندگار علایم این اختلال، شناسایی دقیق عوامل دخیل در شروع و حفظ ptsd از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف از این مطالعه تعیین و بررسی نقش آسیب‌های کودکی، چشم انداز زمان و اجتناب تجربی در اختلال استرس پس از سانحه بود. روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش توصیفی‌ تحلیلی، از نوع طرح‌های همبستگی، با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری می‌باشد، جامعه آماری شامل 131 بیمار مبتلا به ptsd(72 نفر زن و 59 نفر مرد) مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر شیراز در سال 1397 بودند که با توجه به معیارهای ورود و خروج و اجرای مصاحبه ساختاریافته برای اختلالات محور یک و دو(scid) انتخاب شدند. فهرست اختلال استرس پس از سانحه(pcl-5)، فرم کوتاه پرسشنامه آسیب های کودکی((ctq، پرسشنامه چشم‌انداز زمان زیمباردو(ztpi) و پرسشنامه پذیرش و عمل(aaq-ii)) مورد استفاده قرار گرفت. داده ها بوسیله تحلیل معادلات ساختاری (ضرایب همبستگی و رگرسیون) در نرم افزار(amos (ver 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته‌ها نشان داد که مدل پیشنهادی به خوبی برازش شده است(0.95= cfi، 0.92= gfi، 0.93= tli، 0.95=ifi، 0.90=nfi، 0.07=rmsea)بدین صورت که رابطه آسیب های کودکی با چشم انداز زمان، اجتناب تجربی و نشانه‌های ptsd معنی‌دار بود. تمامی متغیر‌ها(آسیب‌های کودکی، چشم انداز زمان و اجتناب تجربی) توانستند نشانه های ptsd را به صورت مستقیم پیش‌بینی کنند. هم‌چنین چشم انداز زمان و اجتناب تجربی به طور معنی‌داری رابطه بین آسیب های کودکی و نشانه های ptsd را میانجی می کردند. نتیجه گیری: در مجموع نتایج این مطالعه با نظریه چشم انداز زمان برای ptsd و مدل مفهومی این پژوهش هم‌خوان است. به طوری که افرادی که در کودکی مورد سوء استفاده یا طرد قرار گرفته اند، یک چشم انداز زمانی منفی را شکل می دهند که به نوبه خود منجر به استفاده از راهبردهای منفی تنظیم هیجان برای مقابله با هیجانات منفی می گردد. یافته های این مطالعه پیشنهاد می کند که در طراحی مداخلات روانشناختی برای افراد مبتلا به ptsd باید به نقش آسیب های کودکی، چشم انداز زمان و اجتناب تجربی توجه نمود.

The Role of Childhood Trauma, Time Perspective and Experiential Avoidance on Post Traumatic Stress Disorder: Applying of Structural Equation Modeling

Background aim: Given the likelihood of recurrence of posttraumatic stress disorder (PTSD) symptoms and the ineffectiveness of therapeutic approaches in the lasting improvement of the symptoms of this disorder, accurate identification of the factors involved in initiating and maintaining PTSD is of paramount importance. The aim of this study was to determine the role of childhood injuries, time perspective and experimental avoidance in posttraumatic stress disorder. Methods: The subjects of the present descriptivecrosssectional research were 131 patients with PTSD (72 females and 59 males) who were seeking treatment at the health centers of Shiraz in spring, summer, autumn and winter of 20182019, which were selected according to the inclusion and exclusion criteria and the Structured Interview for Axis I and II disorders(SCID). The PTSD Checklist mdash;5 (PCL5), Childhood Trauma Questionnaire(CTQ), Zimbardo Time Perspective Inventory (ZTPI) and Acceptance and Action Questionnaire -II (AAQII) were used. Data were analyzed with the structural equation modeling(Correlation coefficients and regression) in Amos software (23ver). Results: The results indicated that the proposed model was well fitted (CFI=0.95, GFI=0.92, TLI= 0.93, IFI= 0.95, NFI= 0.90, RMSEA= 0.07), and all of the direct and indirect path coefficients were significant at the alpha level of 0.01. So that time perspective and experiential avoidance significantly mediated the relationship between childhood trauma and PTSD symptoms. That relationship between childhood trauma, time perspective, experimental avoidance, and PTSD symptoms was significant. All variables (childhood trauma, time perspective, and experimental avoidance) were able to directly predict PTSD symptoms. Also, time perspective and experimental avoidance significantly mediated the relationship between childhood trauma and PTSD symptoms. Conclusion: In sum, the results of the present study are consistent with the time perspective theory for PTSD and the conceptual model of this study, so that people who have been abused or rejected as children form a negative temporal perspective which in turn leads to the use of negative emotion regulation strategies to deal with negative emotions. The findings of this study suggest that it is necessary to consider the role of childhood trauma, experimental avoidance and time perspective in treatment protocols for people with PTSD.