تست پاسخ پوستی سمپاتیک در بیماران با اختلال افسردگی اساسی

زمینه و هدف: اختلال افسردگی اساسی از شایع‌ترین بیماری‌های روان‌پزشکی است. شواهدی وجود دارد که دستگاه نورآدرنرژیک در اختلال افسردگی نقش اساسی دارد. پاسخ سمپاتیک پوستی (ssr) برای بررسی سیستم اتونوم به ‌کار برده می‌شود. نوار عصب‌‌های متداول، الیاف ضخیم میلینه محیطی را بررسی می‌کنند، ولی در ssr به بررسی الیاف نازک غیر میلینه می‌پردازیم. هدف از این مطالعه بررسی تست پوستی سمپاتیک در بیماران دچار اختلال افسردگی اساسی بود. روش بررسی: در این مطالعه موردی شاهدی که در سال 1396 در بیمارستان شهید رجایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد، 39 بیمار شرکت نمودند. روش نمونه‌گیری به صورت نمونه‌های در دسترس بودند و در دو گروه؛ 20 بیمار در گروه مورد(مبتلا به اختلال افسردگی اساسی))4 نفر مرد و 16 نفر زن) و 19 بیمار در گروه شاهد(7 نفر مرد و 12 زن) با میانگین سن به ترتیب84.7± 31.65 و 99.6± 32.10انجام شد. پاسخ سمپاتیک پوستی دست‌ها و پاها در هر دو سمت بدن در پاسخ به تحریک الکتریکی عصب مدیان و عصب تیبیال اندازه گیری شد. میانگین مقادیر تاخیر هدایت عصبی و نیز آمپلیتود موج به دست آمده مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون شاپیرو ویلکس و مان ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج ارزیابی‌‌ها نشان دهنده افزایش آمپلتود موج به دست آمده از ssr عصب مدین دست راست و دست چپ گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد ارتباط آماری معنی‌داری را داشته است (0.05

Sympathetic Skin Response in Patients with Major Depressive Disorders

Background aim: Major depressive disorder is one of the most common psychiatric diseases. There is some evidence that the autonomic nervous system plays a role in depression. The sympathetic cutaneous response (SSR) is used to examine the autonomic system. Conventional nerve bands examine thick peripheral fibers, but in SSR we examine nonmyelinated thin fibers. The aim of this study was to evaluate sympathetic skin test in patients with major depressive disorder. Methods: In the present casecontrol study, 39 patients participated in Shahid Rajaee Hospital related to Shiraz University of Medical Sciences. Sampling method was available and in two groups: 20 patients in case group (with major depressive disorder) (3 males and 2 females) and 4 patients in control group (2 males and 2 females) with The mean age of the patients was 2.7 and 2.6, respectively. The sympathetic skin response of both hands and feet was measured in response to electrical stimulation of the median nerve and tibia nerve. The mean values ​​of neural conduction delay and wave amplitude were evaluated. Data were analyzed using Shapiro Wilks and MannWhitney test. Results: a significant increase was observed in wave amplitude obtained from SSR of right and left median nerve of the case group (p> 0.05), while no significant difference was seen between the case and control groups in the amplitude of right and left lower limb tibia nerve as well as in delayed nerve conduction in median and tibia nerve. Conclusion: Based on the results of the present study, it was concluded that increased amplitude of sympathetic cutaneous response of the upper extremity could be useful in diagnosis and follow up of patients with major depressive disorder and indicates autonomic disorder.