بررسی‌ بافت‌شناسی رادیوکلویید ایتریوم‌90 هیدروکسی آپاتیت در آرتریت روماتوئید القا شده با انروفلوکساسین در مفصل زانوی موش صحرایی

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یکی از بیماری‌های فراگیر و ناتوان ‌کننده در جوامع بشری به شمار می‌رود که موجب التهاب مزمن لایه سینوویال و تخریب مفاصل می‌شود. روش‌های درمانی متعدد دارویی و غیردارویی برای درمان این بیماری پیشنهاد شده است که از میان آن‌ها رادیوسینووکتومی به عنوان یک روش درمانی موثر و ایمن به وسیله رادیوکلوییدهای نشرکننده ذرات بتا در بیمارانی که به درمان‌های دارویی پاسخ نمی‌دهند و یا دچار عوارض درمان‌های سیستمیک دارویی شده‌اند، به کار برده می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین و بررسی بافت‌شناسی رادیوکلویید ایتریوم 90 هیدروکسی آپاتیت در آرتریت روماتوئید القا شده با انروفلوکساسین در مفصل زانوی موش صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد40 سر موش رت از نژاد ویستار با سن سه ماه انجام شد، که برای ایجاد مدل حیوانی مبتلا به آرتریت روماتوئید از آنتی‌بیوتیک انروفلوکساسین به میزان 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت تزریق داخل صفاقی و به مدت 15 روز استفاده شد. پس از آن یک دوز رادیوکلوئید ایتریوم‌90 به حجم 50 میکرولیتر با اکتیویته 100 میکروکوری به صورت سینووکتومی در داخل مفصل زانوی سمت چپ حیوانات مورد مطالعه تزریق شد و سپس میزان نشت رادیوکلوئید ایتریوم‌90 بعد از مدت 24 ساعت و میزان اثرات درمانی آن به وسیله یافته‌های بافت‌شناسی از طریق رنگ‌آمیزی‌های اختصاصی،2 هفته و 2 ماه پس از تزریق مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از روش شاپیروویلک، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: تغییرات معنی‌دار آماری در پارامترهای بررسی شده مانند ضخامت غضروف مفصلی، تعداد کندروسیت‌ها، میزان پروتئوگلیکان، رسوب کلسیم و میزان بازسازی در مفصل زانو دو هفته پس از تزریق رادیوکلوییدهای 90yha، تخریب سلولی در اثر پرتودهی ذرات را نشان می‌دهند. افزایش در ضخامت غضروف مفصلی و تعداد کندروبلاست‌ها دو ماه پس از تزریق می‌تواند بیانگر اثرات درمانی رادیوکلوییدهای ایتریوم‌90 در مفصل زانوی موش‌های مبتلا به آرتریت روماتوئید باشد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تزریق داخل مفصلی رادیوکلوییدهای ایتریوم‌90 می‌تواند یکی از روش‌های درمانی موثر در کاهش فاکتورهای التهابی و بهبود آرتریت روماتوئید القا شده در موش صحرایی باشد.

Histological Evaluation of Radiocolloidal Yttrium-90-Hydroxyapatite in Enrofloxacin-Induced Rheumatoid Arthritis in the Rat Knee Joint

Abstract Background aim: Rheumatoid arthritis is one of the most widespread and disabling diseases in the society that causes chronic inflammation of the synovial layer and joint destruction. Numerous pharmacological and nonpharmacological therapies are suggested for the treatment of this disease, including radiocinectomy as an effective and safe treatment with betaparticle radiolucent in patients who do not respond to or receive drug therapy. The aim of this study was to determine the histologic evaluation of radionuclide yttrium90 hydroxyapatite in rheumatoid arthritis induced by rheumatoid arthritis in the rat knee joint. Methods: In the present experimental study, 40 Wistar rats (3 months old) were used by intraperitoneal injection of Enrofloxacin (20mg / kg) for the development of an animal model of rheumatoid arthritis. Subsequently, a dose of 50 microliters of yttrium90hydroxyapatite with 100microcurie activities was injected into the left knee joint of the studied animals.Then, the rate of leakage of yttrium90 radiotracer after 24 hours and its therapeutic effects were evaluated by histologic findings through specific staining, 2 weeks and 2 months after injection. The collected data were analyzed using Shapiro ndash;Wilk method. Results: Statistically significant changes in parameters such as articular cartilage thickness, chondrocyte count, proteoglycan level, calcium deposition, and knee arthroplasty rate two weeks after 90YHA injection showed cellular damage due to particle irradiation. An increase in the thickness of articular cartilage and the number of chondroblasts two months after injection may indicate therapeutic effects of yttrium90 radiocolloids on the knee joint of rats with rheumatoid arthritis. Conclusion: It seems that radiosynovectomy of yttrium90hydroxyapatite may be one of the effective therapeutic modalities in reducing inflammatory factors and improving rheumatoid arthritis induced in rats.