طراحی آغازگرهای واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و کارایی آنها به منظور شناسایی جهش‌های ژن fah عامل بیماری تیروزینمی نوع یک

زمینه و هدف: تیروزینمی نوع یک بیماری اتوزومی مغلوب به دلیل نقص آنزیم فوماریل استواستات هیدرولاز(fah) می باشد، تا کنون حدود 40 جهش پاتوژن برای این ژن معرفی شده است. هدف از این تحقیق تعیین و طراحی آغازگرهای واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و کارایی آنها به منظور شناسایی جهش‌های ژن fah عامل بیماری تیروزینمی نوع یک بود. .روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی، 12 نفر وارد مطالعه شدند و در دو گروه مساوی؛ اول شش نفر مبتلا به بیماری تیروزینمی نوع یک و گروه دوم شش نفر غیر مبتلا، پس از اخذ رضایت آگاهانه نمونه خون استخراج شد و سپس استخراج dna از نمونه‌های خون انجام گرفت. برای قسمت هایی از ژن که در پژوهش‌های قبلی جهش گزارش شده بود، آغازگر واکنش زنجیره ای پلیمراز طراحی شد. اختصاصیت آغازگرهای طراحی شده با بانک‌های اطلاعاتی آنلاین مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس طی واکنش زنجیره ای پلیمراز قطعات ژن تکثیر شد. سپس قطعات تکثیر یافته پس از تخلیص تعیین توالی شدند و در نهایت آنالیز توالی به منظور پیدا کردن جهش عامل بیماری انجام گرفت. یافته‌ها: آغازگرهای طراحی شده قطعات ژن fah را به طور کاملاً اختصاصی تکثیر کردند. توالی یابی قطعات تکثیر شده منجر به شناسایی جهش بی‌معنی +709 c>t در اگزون 10 ژن هر شش مورد بیمار مورد مطالعه گردید. والدین افراد بیمار ناقل این جهش ژنتیکی بودند. در هیچ یک از افراد گروه کنترل جهش ژنتیکی در ژن fah یافت نشد. نتیجه‌گیری: جهش بی‌معنی +709 c>tیک جهش بیماری‌زا در ژن fah می‌باشد که قبلاً فقط در ترکیه گزارش شده بود. آغازگرهای طراحی شده به طور مقرون به صرفه و به طور اختصاصی قادر بودند ژن fah را تکثیر کنند. هم‌چنین میتوان از این آغازگرها جهت شناسایی افراد ناقل بیماری و همین‌طور تشخیص قبل از تولد بیماری تیروزینمی نوع یک استفاده کرد.

Design of Polymerase Chain Reaction Initiators and Their Function to Identify FAH Mutations in Type I Tyrosinemia

Background aim: Tyrosinemia is a recessive autosomal genetic disease due to the defect of fumaril acetoacetate hydrolase (FAH). About 40 pathogenic mutations have been reported for this gene. The aim of the present study was to determine and design polymerase chain reaction primers and their ability to identify FAH gene mutations causing type I tyrosinemia. Methods: In the present casecontrol study, 12 patients were recruited and divided into two equal groups: first six patients with type I tyrosinemia and second group six patients without informed consent. Blood samples were taken. Then, the DNA was extracted. The polymerase chain reaction initiator was designed for parts of the gene which reported in previous studies of the mutation. The specificity of primers designed with online databases was evaluated. Gene fragments were amplified by polymerase chain reaction. Then the amplified fragments were sequenced after purification. Finally the sequenced regions analyzed by Vector NTI software. Results: Designed primers amplified FAH gene segments specifically and sequencing of amplified segments revealed +709 C>T mutation in exon 10 of FAH gene. The patient's parents were carriers of this genetic mutation. In the control group no mutation was found in the FAH gene. Conclusion: The nonsense mutation 709 C> T is a pathogenic mutation in the FAH gene that was previously reported only in Turkey. The designed primers were costeffective and specifically able to amplify the FAH gene. These primers can also be used to identify carriers of the disease as well as prenatal diagnosis of type I tyrosinemia.