ارزیابی توان تکثیر سلول‌های فیبروبلاست بر داربست پلی‌کاپرولاکتون کیتوسان تانیک اسید

زمینه و هدف: مهندسی بافت اجزاء بافت تخریب شده را شناسایی و در جهت بهبود و عملکرد آن راهکارهای منطقی ارایه می‌دهد. یکی از این راهکارها ساخت یک داربست مخلوط با پلی ساکارید و آنتی اکسیدان مصنوعی است تا سلول‌های بنیادی در داخل آن کشت داده شوند، لذا هدف از این مطالعه تعیین و تکثیر سلول‌های فیبروبلاست بر داربست پلی‌کاپرولاکتون کیتوسان تانیک اسید بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از ماده پلی کاپرولاکتون، پودر کیتوسان و تانیک اسید داربستی جهت رشد سلول‌های فیبروبلاست تهیه شد. سپس جهت پژوهش‌های بعدی گروه‌های زیر طراحی شدند؛ گروه 1 داربست پلی کاپرولاکتون، گروه 2 داربست پلی کاپرولاکتون‌ کیتوسان، گروه 3 داربست پلی‌کاپرولاکتون‌ تانیک اسید و گروه 4 داربست پلی کاپرولاکتون‌ کیتوسان تانیک اسید در این مطالعه پوست ختنه گاه انسان تهیه و سلول‌های فیبروبلاست لایه درم آن پس از انجام تکنیک‌های آزمایشگاهی جدا شده، سپس سلول‌ها به همراه محیط کشت dmem درون فلاسک‌های کشت سلول قرار داده و در انکوباتور 5 درصد co2دار نگهداری شدند. ده هزارسلول فیبروبلاست در چاهک‌های 96 خانه‌ای حاوی محلول dmem و داربست‌های گروه‌های بالا منتقل و سپس میزان تکثیر و بقاء سلول‌های فیبروبلاست با استفاده از روش mtt و هم‌چنین با استفاده از میکروسکوپ sem نفوذ سلول‌های فیبروبلاست بر روی داربست وهم چنین به منظور بررسی گروه‌های شیمیایی موجود در پلی‌مرازها از طیف سنج ftir استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین درصد بقاء سلول فیبروبلاست بر اساس تست mtt در 24 ساعت در گروه داربست پلی‌کاپرولاکتون تانیک اسید در مقایسه با گروه داربست پلی‌کاپرولاکتون افزایش آماری معنی‌داری نشان می‌دهد(0.05>p). هم‌چنین نتایج نشان می‌دهد که میانگین درصد بقاء سلول بر اساس تست mtt در 24 ساعت در گروه داربست پلی‌کاپرولاکتون‌ کیتوسان تانیک اسید در مقایسه با گروه داربست پلی‌کاپرو لاکتون افزایش آماری معنی‌داری نشان می‌دهد(0.05>p). هم‌چنین میانگین درصد بقاء سلول در داربست پلی کاپرولاکتون کیتوسان در مقایسه با گروه پلی کاپرولاکتون از نظر آماری معنی‌دار نمی‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که داربست پلی کاپرولاکتون‌ کیتوسان تانیک اسید با توجه به خاصیت هیدروفیل بودن و زیست سازگاری کیتوسان و تانیک اسید، احتمالاً می‌تواند داربستی مناسب برای فعالیت سلول‌های فیبروبلاست در داربست باشد. هم‌چنین احتمالاً می‌تواند محیط مناسب و سازگار با شرایط طبیعی بدن برای رشد و تکثیر سلول‌های دیگر باشد.

Evaluation of Fibroblast Cell Proliferation Assay on Polycaprolactone-Chitosan-Tannic Acid Scaffold

Abstract Background aim: Tissue engineering identifies degraded tissue components and provides rational solutions to improve and perform them. One of these approaches is to fabricate a mixed scaffold with polysaccharide and synthetic antioxidants for stem cells to be cultured inside. The aim of this study was to evaluate the potency of poly caprolactanchitosantannic acid scaffold for proliferation of fibroblast cells. Methods: In the present experimental study, polycaprolactane, chitosan powder and tannic acid scaffold were prepared for growth of fibroblast cells. Subsequently, the following groups were designed: Group 1: Polycaprolactane scaffold Group 2: Polycaprolactanechitosan scaffold Group 3: Polycaprolactanetannic acid scaffold Group 4: Polycaprolactanechitosantannic acid scaffold. The human foreskin was prepared and the dermal layer fibroblast cells were isolated after laboratory tests, then the cells were placed in cell culture flasks with DMEM medium and stored in a 5% CO2 incubator. Ten thousand cell fibroblasts were transferred to 96well wells containing DMEM solution and scaffolds and then fibroblast cell proliferation and viability were determined by MTT assay and by SEM microscopy to determine the infiltration of fibroblast cells into scaffolds and also in order to review of the chemical groups in the polymers was performed using a FTIR spectrometer. The results were analyzed by the SPSS software; ANOVA and Tukey's post hoc test after the data were analyzed uniformly. Results: The mean survival rate of fibroblast cells based on MTT assay at 24 h was significantly increased in the polycaprolactonetannic acid scaffold group (p<0.05) compared to the polycaprolactone scaffold group (p<0.05). The results also indicated that the mean survival of cells based on MTT assay at 24 h was significantly increased in the polycaprolactonechitosantannic acid scaffold group (p<0.05) compared to the polycaprolactone scaffold group (p<0.05). Moreover, the mean cell viability in the polyprolactonechitosan scaffold was not statistically significant compared to the polyprolactone group. Conclusion: Due to its hydrophilic properties and biocompatibility of chitosan and tannic acid, poly caprolactonechitosantannic acid scaffold may be a suitable scaffold for the activity of fibroblast cells in the scaffold. It can also be a good environment for the growth and proliferation of other cells.