تاثیر هم‌زمان تمرین تناوبی شدید و کروسین بر استرس اکسیداتیو بافت قلب رت‌های نر در معرض القاء دوکسوروبیسین

زمینه و هدف: بیماری های قلبی عروقی از دلایل عمده مرگ و میر در دنیا می باشد. استرس اکسیداتیو نقش عمده ای در بروز و توسعه بیماری های قلبی عروقی دارد. فعالیت بدنی وضعیت آنتی اکسیدانی بافت قلب را بهبود می بخشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی سطوح شاخص های اکسیدانی و آنتی اکسیدانی بافت قلب رت های نر قرارگرفته در معرض دوکسوروبیسین، پس از هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کروسین بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی،50 سر موش نر نژاد ویستار با میانگین سنی 8 هفته و میانگین وزنی220200 گرم به صورت تصادفی در 5 گروه کنترل سالم(سالین)، دوکسوروبیسین(کنترل بیمار)، دوکسوروبیسین کروسین، دوکسوروبیسن تمرین، و دوکسوروبیسین تمرین کروسین، قرار گرفتند. گروه های تمرینی، دوره را با انجام 2 تناوب شدید در هفته اول آغاز و با انجام 8 تناوب شدید در هفته های آخر، به پایان رساندند. پس از 8 هفته سطوح مالون دی آلدئید(mda) و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز(sod) و کاتالاز(cat) در بافت قلبی اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تحلیل داده ها افزایش معنی داری را در سطح مالون دی آلدئید و کاهش معنی داری را در فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز بافت قلب گروه دریافت کننده دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سالم نشان داد(0.001=(p. هم چنین نتایج کاهش معنی داری را در سطح مالون دی آلدئید در نتیجه دریافت تمرین(0.001=p)، کروسین(0.001=p) و ترکیب تمرین و کروسین(0.025=p) و افزایش معنی داری را در فعالیت سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز در نتیجه دریافت تمرین(0.001=p)، کروسین(0.001=p) و ترکیب تمرین و کروسین(0.005=p) نشان داد. علاوه بر این مشخص شد در مقایسه بین گروه ها، بین تاثیر تمرین و کروسین به تنهایی تفاوت معنی داری وجود ندارد، اما بین تاثیر ترکیبی آن ها و تاثیر هر کدام از این دو مداخله(تمرین و کروسین) به تنهایی تفاوت معنی داری وجود داشت و این دو، اثر همدیگر را تقویت کردند(0.001=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین های منظم تناوبی شدید، مکمل کروسین و یا ترکیبی از این دو می توانند با کاهش سطوح شاخص اکسیداتیو، مالون دی آلدئید و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز بافت قلب، اثرات محافظتی در برابر آسیب اکسیداتیو بافت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین داشته باشد. هم چنین به نظر می رسد به کار بردن ترکیبی این دو مداخله راهبرد پیشگیرانه و درمانی بهتری، نسبت به کاربرد تکی آن ها می باشد.