طراحی و تبیین مدل سیستمی ‌مدیریت استعداد در دانشگاه‌ها

مقدمه و هدف: امروزه استعدادهای نیروی انسانی، مهم ترین و ارزشمندترین دارایی سازمان ها به شمار می روند. مدیریت صحیح این دارایی اصلی، ضروری ترین وظیفه مدیران بوده و عامل واقعی پیشرفت هر سازمانی در این میدان رقابت شدید با رقبا می باشد. هدف از اجرای این مطالعه ، طراحی مدلی سیستمی برای مدیریت استعدادها در دانشگاههای کشور می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، جامعه مورد مطالعه را اعضا هیئت علمی دانشگاه های کشور تشکیل می داد. نمونه مورد مطالعه اعضا هییت علمی 10 دانشگاه آزاد برتر که متخصصین و مدیران منابع انسانی در سطح کشور بودند، را تشکیل می داد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای که به کمک آلفای کرونباخ پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود استفاده شد. مدل سازی معادلات تفسیری ساختاری نیز برای نمایش تعاملات عناصر ورودی و خروجی به کار گرفته شد. ابعاد و مولفه های ورودی و خروجی سیستم مدیریت استعداد به کمک تئوری داده بنیاد و ادبیات تحقیق مشخص شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی استیودنت و ولیکاکسون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که مدیریت استعداد می تواند منجر به تعالی فردی و سازمانی، به عنوان بالاترین سطح عملکرد در دانشگاه ها شود. هم چنین یافته های تحقیق نشان می دهند که نتایج یا خروجی های فردی مدیریت استعداد مقدم بر نتایج سازمانی مدیریت استعداد هستند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق و خروجی های به دست آمده، به دست اندرکاران دانشگاه ها توصیه می شود تا ضمن شناسایی استعدادها، سعی نمایند اسعدادهای آنان را توسعه داده و غالب تلاش خود را برای حفظ آنها به کار ببندند.