|
|
تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر سطح سرمینیتریک اکساید، شاخصهای عملکردی ریوی و کیفیت خواب زنان مبتلا به دیابت نوع 2
|
|
|
|
|
نویسنده
|
آقامحمدی مژگان ,حبیبی عبدالحمید ,رنجبر روح اله
|
منبع
|
ارمغان دانش - 1395 - دوره : 21 - شماره : 12 - صفحه:1179 -1191
|
چکیده
|
زمینه و هدف: بی تحرکی وعدم فعالیت بدنی، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، دیابت، عملکرد ریوی و کیفیت خواب را افزایش می دهد و فعالیت و ورزش منظم می تواند بسیاری از این عوامل خطرزا را تعدیل کند. هدف از تحقیق حاضر تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر سطح سرمی نیتریک اکساید، شاخص های عملکردی ریوی و کیفیت خواب زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 زن دیابتی نوع2 انتخاب و در دو گروه تجربی(12 نفر) و کنترل(8 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی به مدت شش هفته(4 جلسه در هفته، با شدت 50 تا 80 درصد ضربان قلب ذخیره) اجرا شد که هر هفته به زمان و شدت تمرین اصلی(50 تا 80 ضربان قلب ذخیره) افزوده می شد. تمرین های اصلی هوازی در قالب 6 زنجیره ارایه شد که هر زنجیره شامل 32 حرکت بود. شاخص هایfvc ،fev1 و سطح نیتریک اکساید قبل و پس از مداخله اندازه گیری شد و از پرسشنامه pittsburgh sleep quality index جهت ارزیابی کیفیت خواب استفاده گردید. داده های آماری با استفاده از آزمون آماری تی وابسته، تحلیل کوواریانس و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شش هفته تمرین هوازی کاهش معنی داری در امتیاز کیفیت خواب و افزایش معنی داری در غلظت سرمی نیتریک اکساید و حجم های ریوی(fvc و fev1) در مقایسه با گروه کنترل ایجاد کرد(p≤0.05)، اما ارتباط معنی داری بین حجم های ریوی و امتیاز کیفیت خواب مشاهده نشد. نتیجه گیری: فعالیت منظم هوازی می تواند اثر قابل ملاحظه ای بر افزایش سطوح نیتریک اکساید و برخی از شاخص های عملکردی ریوی و در نتیجه بهبود کیفیت خواب در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد.
|
کلیدواژه
|
دیابت نوع 2، تمرین هوازی، عملکرد ریوی، کیفیت خواب، نیتریک اکساید
|
آدرس
|
دانشگاه شهید چمران, گروه فیزیولوژی ورزش, ایران, دانشگاه شهید چمران, گروه فیزیولوژی ورزش, ایران, دانشگاه شهید چمران, گروه فیزیولوژی ورزش, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Effects of Aerobic Training on Serum Levels of Nitric Oxide, Pulmonary Function Parameters and Quality of Sleep in Women with Type 2 Diabetes
|
|
|
Authors
|
Aghamohammadi M ,Habibi AH ,Ranjbar RA
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|