تاثیرآموزش تنظیم هیجانی برتکانشگری وسبک های تصمیم گیری در زندانیان زن شهر یاسوج

زمینه و هدف: نارسایی های هیجانی و سبک های تصمیم گیری ناکارآمد در افراد، مشکلاتی را در زندگی روز مره ایجاد نموده که آثار آن تا مدت ها ماندگار است. این نارسایی برای زندانیان، به ویژه زندانیان زن ملموس تر می باشد. پژوهش حاضر با هدف آموزش تنظیم هیجانی برتکانشگری و سبک های تصمیم گیری در زندانیان زن شهر یاسوج انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای، نمونه ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ 30 نفر از زنان زندانی بود که پس از شرح و بیان اهداف مطالعه، داوطلب شرکت در طرح بودند و به صورت تصادفی دردو گروه آزﻣﺎیﺶ وﮐﻨﺘﺮل تخصیص داده شدند. گروه آزﻣﺎیﺶ، ﺗﺤﺖ برنامه آموزشی 8 جلسه ای، مهارت های تنظیم هیجانی مبتنی برمدل گراس ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮ روی ﮔﺮوه شاهد هیچ مداخله ای ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺖ، سپس از گروه آموزش و شاهد پیش آزمون و پس آزمون ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های تکانشگری بارات، سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس بودند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته های مطالعه بیانگر تاثیر برنامه آموزشی تنظیم هیجانی بر کاهش تکانشگری کلی(p<0/05) و تکانشگری شناختی(p<0/001)، رفتاری(p<0/05) و برنامه ریزی نشده(p<0/05) در زندانیان زن گردید. هم چنین آموزش تنظیم هیجانی بر افزایش سبک های تصمیم گیری عقلایی(p<0/001) و شهودی(p<0/01) و کاهش سبک های تصمیم گیری اجتنابی(p<0/05)، وابسته(p<0/05) و آنی(p<0/05) تاثیر معنی داری داشته است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق که آموزش تنظیم هیجانی، باعث کاهش تکانشکری و افزایش سبک های معقول تصمیم گیری در زندانیان شد، می توان با ارتباط حرفه ای در قالب آموزش تنظیم هیجانی باعث افزایش دانش و مهارت افراد در کنترل تکانش های منفی و هم چنین افزایش سبک های تصمیم گیری عقلایی شد.