ارتباط پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی پروموتور ژن mmp-2 بر ابتلا و متاستاز سرطان ریه

زمینه و هدف: بالا بودن میزان بروز سرطان ریه و پیش آگهی ضعیف آن سبب شده است که این سرطان به عنوان یک معضل مهم بهداشتی در چند دهه اخیر مطرح باشد. پیشرفت تومور نیازمند تجزیه ترکیب های ماتریکس خارج سلولی است و افزایش بیان ماتریکس متالوپروتئازها با حمله ی تومور و متاستاز آن در تومورهای بدخیم بافت های مختلف، ارتباط دارد. ماتریکس متالو پروتئازها قادر به تجزیه تمام ترکیب های ماتریکس خارج سلولی و غشاهای پایه هستند. افزایش بیان mmps در بسیاری از بدخیمی ها ثابت شده است. هدف از این مطالعه حاضر بررسی اثر پلی مورفیسم در پروموتر ژن mmp2 با ابتلا به سرطان ریه و متاستاز آن در گروه بیماران مبتلا به سرطان ریه و گروه شاهد با روش pcrrflp بود. روش بررسی: در این مطالعه از نوع مورد شاهدی، به منظور بررسی چند شکلی ژن mmp2 از 50 فرد مبتلا به سرطان ریه و 77 فرد سالم(شاهد) تحت نظارت مستقیم پزشک متخصص و با توجه به علایم بالینی و یافته های آزمایشگاهی خون گیری به عمل آمد. dna ژنومی از نمونه های خون با استفاده از کیت شرکت سیناژن استخراج گردید. به منظور تکثیر ژن mmp2 از روش pcr بهره گرفته شد و چند شکلی ژنی این ناحیه به روش pcr rflp با آنزیم برش دهنده fspbi بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بررسی توزیع آللی و ژنوتیپی در بیماران سرطان ریه و کنترل نشان داد که فراوانی آلل c و t در افراد مبتلا به سرطان ریه به ترتیب 90 و 10 درصد بودند (0.04=p). در حالی که فراوانی همین آلل ها در افراد سالم به ترتیب 80.15 و 30 درصد بود (0.05 =p). هم چنین فراوانی ژنوتیپ های cc، ct و tt در افراد مبتلا به سرطان ریه به ترتیب 82، 16 و 2 درصد (0.05=p) و در افراد سالم به ترتیب 69.93، 31.16 و 3.1 درصد مشاهده گردید (0.5=p). مقایسه گروه های ژنوتیپی در گروه غیرمتاستاز و کنترل تفاوت آماری معنی داری نشان نداد. مقایسه ژنوتیپ هموزیگوت cc در گروه متاستاز و کنترل دخالت مستقیم آلل c در مرحله متاستاز نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد افراد واجد آلل c می توانند استعداد ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهند. هم چنین یافته ها نشان داد که ژنوتیپ cc به عنوان یک فاکتور تسهیل کننده با ریسک گسترش متاستاز در سرطان ریه مرتبط می باشد.