اثر متفورمین و عصاره ریزوم زنجبیل بر عملکرد محور هیپوفیز – گوناد در موش های صحرایی ماده بالغ با اختلال تخمدان پلی کیستیک

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیکpcos) ) یکی از شایع ترین علل ناباروری در زنان است. با توجه به شیوع pcos در سراسر جهان، این مطالعه با هدف مقایسه اثر متفورمین با زنجبیل بر عملکرد محور هیپوفیز گوناد در موش های صحرایی ماده بالغ pcos بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 72 سر موش صحرایی ماده بالغ استفاده گردید که به گروه های کنترل، شاهد pcos و7 دسته تجربی pcos دریافت کننده متفورمین به تنهایی با دوز150 میلی گرم بر کیلوگرم، زنجبیل با دوزهای 300،200و100 میلی گرم بر کیلوگرم و زنجبیل با دوزهای 300،200و 100 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با متفورمین با دوز 150 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. کلیه تجویزها برای مدت 28 روز و به صورت گاواژ انجام شد. پس از خون گیری از حیوانات جهت اندازه گیری هورمون های fsh، lh استروژن، پروژسترون و تستوسترون، تخمدان های آنها خارج و پس از تهیه مقاطع بافتی فولیکول ها شمارش گردیدند. داده های آماری با استفاده از آزمون های آنوا و nhk;k تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: لتروزول با ایجاد pcosباعث افزایش فولیکول های آترتیک، تستوسترون، استروژن و کاهش سایر فولیکول ها و هورمون fsh در سطحp<0.01 شد و متفورمین و زنجبیل به تنهایی و با یکدیگر باعث کاهش فولیکول های آترتیک و افزایش سایر فولیکول ها و هورمون fsh در سطحp<0.01شدند. هم چنین مصرف هم زمان متفورمین و زنجبیل باعث کاهش تستوسترون و استروژن در سطحp<0.01 نسبت به گروه شاهد شد. نتیجه گیری: تجویز متفورمین و عصاره ریزوم زنجبیل به تنهایی و یا با یکدیگر باعث افزایش هورمون fsh و فولیکول های بدوی، اولیه، ثانویه، گرآف،جسم زرد و کاهش فولیکول های آترتیک در حیوانات با اختلال تخمدان پلی کیستیک ناشی از تجویز لتروزول می شود، هم چنین متفورمین و عصاره زنجبیل هرکدام به تنهایی تاثیر معنی داری بر میزان هورمون های استروژن و تستوسترون در این حیوانات ندارند در حالی که تجویز هم زمان هر دو باعث کاهش هورمون های استروژن و تستوسترون در حیوانات مبتلا به اختلال تخمدان پلی کیستیک می شود.