کاهش بیان ژن smad ubiquitin smurf2 (regulatory factor 2)در بیماران مبتلا به rrms و همراهی با افزایش میزان ناتوانی

زمینه و هدف: بیماری مالتیپل اسکلروزیس(ms)، یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه عصبی مرکزی می باشد، که با تخریب غلاف میلین سلول های عصبی همراه است. یکی از مهم ترین سیتوکین هایی که در استعداد و یا تعدیل بیماری ms نقش دارد، فاکتور تغییر دهنده ی رشد بتا(tgf-b) می باشد. ژن smurf2 نقش مهمی در تعیین صلاحیت سلول در پاسخ به مسیر سیگنالینگ tgf-β دارد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مشخص شدن نقش ژن smurf2 در این مسیر سیگنالینگ و همراهی آن با فاکتورهای بالینی در بیماران ms می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 50 نمونه ms و 50 نمونه کنترل سالم بود. در ابتدا 2 سی سی خون محیطی از تمام بیماران مورد مطالعه گرفته شد. پس از استخراج rna تام و سنتز dna مکمل(cdna) ، بیان نسبی ژن با استفاده از روش کمی real time pcr به دست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تی تست و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مطالعه حاضر نشان می دهد که میزان میانگین بیان نسبی ژن smurf2 در نمونه های بیمار نسبت به نمونه های سالم با کاهش بیان همراه بوده است(0.03=p). هم چنین این کاهش بیان در حالت ناتوانی(edss) شدید به صورت معنی داری مشاهده شد، به صورتی که با افزایش ناتوانی در بیماران مبتلا به ms میزان بیان ژن smurf2 کاهش یافته است (0.009=p). نتیجه گیری: با توجه به این که smurf2 یک پروتئین درگیر در مسیر سیگنالینگ tgfb می باشد، در اینجا ممکن است کاهش بیان smurf2 بر روی این مسیر به گونه ای باشد که با تاثیر بر لیگاند اصلی آغازگر مسیر، سبب ایجاد ناهنجاری در سلول شود و در نهایت ممکن است بر تمایز نورونی تاثیر گذارد. بیان ژن