اثر بخشی هیپنوتراپی شناختی به شیوه گروهی بر افسردگی اساسی در افراد مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد

زمینه و هدف: پیامدهای روانشناختی ناشی از اعتیاد، هم چون افسردگی اساسی، صرف نظر از مسایل جسمانی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، موجب بروز مشکلاتی برای خانواده ها و جامعه نیزشده است. هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی هینوتراپی شناختی به شیوه گروهی بر افسردگی اساسی در افراد مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد در شهر یاسوج بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران وابسته به مواد مخدرمراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد شهر یاسوج بوده است. تعداد 40 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک بود که بر اساس آن و طبق مصاحبه بالینی بیماران افسرده تشخیص و وارد مطالعه شدند. مداخله گروهی مدل درمانی هیپنوتراپی شناختی بر روی گروه آزمایش طی 8 جلسه یک ساعته و نیم و به صورت یک بار در هفته اجرا گردید، هیچ گونه مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. پس از پایان مداخله از هر دو گروه (آزمایشی و کنترل) پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد درمان هیپنوتراپی شناختی به شیوه گروهی، منجر به کاهش افسردگی اساسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در سطح معنی داری(0.001>p)شد. میانگین و انحراف معیار نمره پیش آزمون افسردگی اساسی در گروه آزمایش 5.39 ±54.10 و در گروه کنترل 4.61 ±52.20 بود. هم چنین میانگین و انحراف معیار نمره پس آزمون افسردگی اساسی در گروه آزمایش 2.55 ±25.05 و در گروه کنترل 3.50±51.55 بود.نتیجه گیری: درمان هینوتراپی شناختی می تواند به عنوان درمان کمکی و یا اصلی در کاهش افسردگی اساسی در مراکز ترک اعتیاد مورد استفاده قرار بگیرد.