ارزیابی پاسخ سیستم عصبی خودکار و تغییرات کیفیت خواب به دنبال هشت هفته تمرین‌های منتخب شنا در دختران تمرین نکرده

چکیدهزمینه و هدف: شواهد حاکی از ارتباط پاسخ سیستم عصبی خودکار با کیفیت خواب و نیز اثرات مثبت تمرین های ورزشی بر این دو مقوله است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر 8 هفته تمرین های منتخب شنا بر پاسخ سیستم عصبی خودکار و تغییرات کیفیت خواب دختران تمرین نکرده اجرا گردید. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، 24 دختر سالم تمرین نکرده به صورت تصادفی به دو گروه تمرین(12نفر) و کنترل(12نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شنا شامل هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب بود. ضربان قلب استراحتی و حداکثر نیز قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. کیفیت خواب با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ ارزیابی گردید. داده ها با آزمون های تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان دهنده کاهش غیر معنادار ضربان قلب استراحتی و حداکثر در گروه تمرین بود(به ترتیب، 071/0= pو 071/0=p). امتیاز شاخص کیفیت خواب شرکت کنندگان گروه تمرین، کاهش معنی داری را نشان داد(0001/0=p). اجرای تمرین های شنا منجر به کاهش معنی دار امتیاز شاخص کیفیت خواب و حداکثر ضربان قلب گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد(به ترتیب، 002/0=p و 017/0=p). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، اجرای تمرین های شنا از طریق بهبود تعادل سمپاتیک واگی منجر به کاهش ضربان قلب و بهبود کیفیت خواب دختران تمرین نکرده می شود. بنابراین، این تمرین ها می باید به عنوان راهبردی غیر دارویی و مناسب جهت بهبود کیفیت خواب دختران تمرین نکرده در نظر گرفته شوند.