اثر درمانی تمرین هوازی بر c ترمینال تلوپپتید کلاژن تیپ یک (ctx) به عنوان شاخص بازجذب استخوان در مردان چاق مبتلا به آسم با شدت خفیف تا متوسط

زمینه و هدف: استفاده طولانی مدت کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با پوکی استخوان در بیماران آسم همراه است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرین هوازی طولانی مدت بر c ترمینال تلوپپتید کلاژن تیپ یک(ctx) به عنوان یک شاخص بازجذب استخوان و سطوح کلسیم سرم در بیماران آسمی تحت درمان با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی است. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی برای این منظور، 24 مرد چاق مبتلا به آسم تحت درمان با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی دارای سن 7±38 سال و شاخص توده بدن 3.5±31.5 کیلوگرم بر متر مربع به شیوه تصادفی به دو گروه تجربی(تمرین هوازی) و کنترل(بدون تمرین) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینات هوازی به مدت 3 ماه به تعداد 3 جلسه 45 تا 60 دقیقه ای در دامنه شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته شرکت نمودند. نمونه خون ناشتا در شرایط قبل و پس از مداخله ورزشی جهت اندازه گیری سطوح سرمی ctxو کلسیم از هر دو گروه به عمل آمد. جهت مقایسه داده در شرایط پیش آزمون بین دو گروه از آزمون آماری تی مستقل و برای تعیین تغییرات درون گروهی در هر گروه از آزمون تی وابسته در سطح معنی داری آزمون ها 0.05 >p استفاده شد. یافته ها: مداخله هوازی به کاهش معنی دار وزن، شاخص توده بدن و درصد چربی بدن در گروه تجربی منجر شد(0.05>p). سطوح سرمی ctx متعاقب تمرین های هوازی نسبت به سطوح پایه کاهش یافت(0.002 =p)، اما در گروه کنترل تغییر معنی داری پیدا نکرد. تمرین های هوازی هم چنین به افزایش معنی دار کلسیم سرم منجر شد(0.001>p)، اما این متغیر در گروه کنترل تغییر نکرد. نتیجه گیری: تمرین هوازی طولانی مدت به واسطه کاهش شاخص بازجذب استخوان با اثرات مفیدی در بازسازی استخوان در بیماران آسم همراه است. بر پایه این شواهد، اجرای تمرینات هوازی منظم جهت پیشگیری یا کاهش شدت پوکی استخوان در بیماران آسمی تحت درمان با کورتیکوئیدهای استنشاقی پیشنهاد می شود.