اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان تحت سرپرستی بهزیستی

چکیدهزمینه و هدف: پیشرفت و موفقیت تحصیلی دانش آموزان، از مسائل مورد توجه مدیران آموزشی مدارس است که یکی از عوامل کلیدی موثر در آن اشتیاق تحصیلی است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اشتیاق تحصیلی دانش آموزان تحت سرپرستی بهزیستی بود. روش بررسی: این یک مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانش آموزان دختر تحت سرپرستی بهزیستی درشهر یاسوج در سال تحصیلی 1395 1394 بود. در این پژوهش با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده 40 دانش آموز تحت سرپرستی بهزیستی در دو گروه آزمایشی و کنترل(برای هر زیر گروه 20 نفر) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران استفاده شد و پروتکل درمان شناختی رفتاری بر روی دانش آموزان گروه آزمایش اجرا شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری مانوا استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از آزمون مانووا، درمان شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون بر اشتیاق عاطفی، اشتیاق شناختی و اشتیاق رفتاری و اشتیاق تحصیلی، اثر معنی داری داشت. اندازه اثر درمان شناختی رفتاری بر اشتیاق تحصیلی 67/0 بود. با توجه به نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل مشخص گردید، درمان شناختی رفتاری موجب افزایش اشتیاق تحصیلی دانش آموزان تحت سرپرستی بهزیستی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است. نتیجه گیری: استفاده مستقیم و غیرمستقیم از آموزش های شناختی رفتاری می تواند در جهت تمایل و اشتیاق کردن دانش آموزان به تحصیل و مدرسه کمک کننده باشد.