مقایسه تاثیر ضدتشنجی گیاه گل بنفشه (Viola Odorata) با کاربامازپین در مدل حیوانی تشنج

زمینه و هدف: امروزه برای درمان صرع و تشنجات ناشی از آن، داروهای شیمیایی مختلفی استفاده می شود که مصرف این داروها نیز به نوبه خود دارای عوارضی می باشند و در مصرف طولانی مدت سبب بروز مقاومت دارویی می شوند. در طب سنتی گیاه گل بنفشه(viola odorata) در درمان تشنج توصیه شده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیرات ضدتشنجی گیاه گل بنفشه در مدل حیوانی تشنج در مقایسه با کاربامازپین صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 40 سر موش آزمایشگاهی در پنج گروه هشت تایی استفاده شد. عصاره هیدروالکلی گیاه گل بنفشه پس از تهیه با سرم فیزیولوژی رقیق شد. گروه های آزمایشی شامل؛ گروه شاهد و چهار گروه تیماری بودند که به ترتیب داروی کاربامازپین و عصاره گیاه گل بنفشه با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم را به روش درون صفاقی یک ساعت قبل از تزریق پنتیلن تترازول دریافت کردند و فاکتورهای عدم پاسخ دهی حیوان، مدت زمان تشنج تونیک، تشنج کلونیک، تشنج ژنرالیزه، کل تشنج و درصد مرگ و میر بررسی شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره و تک متغیره از طریق بسته آماری برای علوم اجتماعی نسخه 22 و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: عصاره گیاه گل بنفشه با دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم تنها در مرحله تونیک کلونیک و در زمان کل تشنج با گروه شاهد تفاوت معنی دار داشت. در حالی که در تزریق های 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم در همه مراحل با گروه شاهد تفاوت معنی دار به دست آمد(0.05>p). میزان مرگ و میر در گروه دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق عصاره گیاه گل بنفشه با سایر گروه های تجربی کاهش معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی گیاه گل بنفشه در دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم را به عنوان دارویی پیشنهادی و موثر در جلوگیری از تشنج در مدل حیوانی معرفی نمود.