تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر کیفیت زندگی مادران دارای کودک مبتلا به سرطان

زمینه و هدف: سرطان یکی از بیماری های مزمن است. علی رغم پیشرفت های پزشکی، درمان سرطان و افزایش تعداد بهبود یافتگان از سرطان، هم چنان از لحاظ احساس درماندگی و ترس عمیقی که در فرد ایجاد می کند، بی مانند است. والدین کودکان مبتلا به سرطان بیشتر از والدین کودکان سالم در معرض مشکلات روان شناختی از قبیل اضطراب، افسردگی، استرس و به طور کلی تهدید سلامت روان می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی مادران دارای کودک مبتلا به سرطان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که به شیوه پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد، از میان مادران کودکان مبتلا به سرطان مراجعه کننده به موسسه حمایت از کودکان سرطانی (محک) شهر تهران در سال 1395، 30 نفر از مادران به شیوه نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاک های ورود و خروج به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر زیر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ارزیابی کیفیت زندگی آزمودنی ها با بهره گیری از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی انجام گرفت. شرکت کنندگان گروه آزمایش به مدت 8 جلسه و به شیوه گروهی در معرض درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند، در حالی که آزمودنیهای گروه کنترل درمانی دریافت ننمودند. داده ه ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس تک متغیری(آنکوا) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمرات کیفیت زندگی آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون6.40 ± 70.40 و در مرحله پس آزمون 13.35 ± 92.87 بود. در گروه کنترل نیز میانگین و انحراف معیار نمرات کیفیت زندگی قبل از مداخله 5.73 ± 69.07 و بعد از مداخله 7.58 ± 68 بود. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معنی داری باعث بهبود کیفیت زندگی آزمودنی های گروه مداخله در مرحله پس آزمون شده بود )45.35 =f و 0.01 p< (. نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کیفیت زندگی مادران کودکان سرطانی موثر بود. این روش درمانی به عنوان گزینه درمانی موثر و مناسب جهت کاهش مشکلات روان شناختی والدین کودکان مبتلا به بیماری های مزمن توصیه می گردد.

The Effect of Acceptance and Commitment (ACT) Therapy on the Quality of Life of Mothers with a Child Cancer

Abstract:Background and aim: Cancer is classified as a chronic disease. In spite of medical advances, cancer treatment and an increase in the number of cancer patients, it remains unique in terms of frustration and deep fear in the person. Parents of children with cancer are more likely to experience psychological problems than those of healthy children, such as anxiety, depression, and stress and, in general, mental health threats. The aim of this study was to evaluate the effect of acceptance and commitment therapy on the quality of life of mothers with a child with cancer.Methods: In the present quasiexperimental study, a pretestposttest with control group, among mothers of children with cancer who referred to the Cancer Children's Support Center in Tehran in 1395, 30 mothers were selected as on the basis of entry and exit criteria and was randomly assigned to experimental and control groups (each subgroup of 15 people). The quality of life of the subjects was assessed using the World Health Organization Quality of Life questionnaire (ANKOVA). Participants in the experimental group were exposed to acceptance and commitment treatment for 8 sessions, while patients in the control group received no treatment. Data were analyzed using onevariable covariance test (ANCOVA).Results: The mean and standard deviation of quality of life scores in the pretestl group and in the pretest were 70.4 ± 6.40 and 92.97 ± 13.35 respectively. In the control group, the mean and standard deviation of quality of life scores before and after the intervention were 69.07 ± 5.73 and 68 ± 7.58. The results of onevariable covariance analysis indicated that acceptance and commitment therapy significantly improved the quality of life of the experimental group in the posttest (F = 45.35, p <0.01).Conclusion: Admission and commitment based interventions were effective in improving the quality of life of mothers of cancerous children. The treatment is recommended as an effective and appropriate treatment option to reduce the psychological problems of parents of children with chronic diseases.