رابطه بین دلبستگی به خدا با بهزیستی روان‌شناختی و نقش واسطه‌ای احساس شرم و گناه

زمینه و هدف: بهزیستی نوعی احساس مثبت و رضایت مندی عمومی از خود و دیگران در حوزه های مختلف می باشد که داشتن بهزیستی بالا می تواند منجر به پویاتر شدن جامعه گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دلبستگی به خدا و بهزیستی روان شناختی به واسطه احساس شرم و گناه بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است که به شکل معادلات ساختاری انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه یاسوج که در سال تحصیلی 96_95 مشغول به تحصیل بودند که از میان آنها 284 دانشجو (120 پسر و164 دختر) دانشکده های یاسوج به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به پرسشنامه های دلبستگی به خدا(atgi) کریک پاتریک، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی(qewb) آلن واترمن و پرسشنامه احساس شرم و گناه(gasp) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مدل اندازه گیری نشان داد که متغیرهای آشکار(توجه به خدا، اعتماد به خدا، توکل به خدا، ارتباط با خدا، به خوبی متغیرهای نهان (دلبستگی به خدا و احساس شرم و گناه)را اندازه گیری می کند و مدل اندازه گیری نیز از برازش مطلوبی برخوردار است. هم چنین نتایج مدل ساختاری نیز نشان داد که بهزیستی روان شناختی تحت تاثیر دلبستگی به خدا و احساس شرم و گناه قرار دارد. بدین صورت که دلبستگی به خدا به طور مستقیم با ضریب بر بهزیستی اثر دارد و با ضریب55 درصد بر احساس شرم و گناه نیز اثر دارد. هم چنین احساس شرم و گناه به صورت منفی بر بهزیستی روان شناختی با ضریب 70 درصد اثر دارد و احساس شرم و گناه توانسته نقش واسطه ای ایفا کند. نتیجه گیری: این یافته ها ما را نسبت به عوامل دلبستگی به خدا و احساس گناه و شرم که بر بهزیستی اثر می گذارد، آگاه می نماید و دلبستگی به خدا می تواند منجر به افزایش بهزیستی روانشناختی گردد.