سنجش سواد تغذیه ای معلمان ابتدایی شهر یاسوج: یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: سواد تغذیه ای ظرفیت افراد برای کسب، درک و ارزیابی اطلاعات تغذیه ای برای تصمیم گیری مناسب در زمینه تغذیه می باشد. این پژوهش با هدف سنجش سواد تغذیه ای معلمان ابتدایی شهر یاسوج طراحی و اجرا شده است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی شامل دو بخش بومی سازی ابزار سنجش سواد تغذیه ای که در کشور ترکیه تدوین شده و هم چنین سنجش سواد تغذیه ای در معلمان ابتدایی شهر یاسوج است. ابزار منتخب با روش ترجمه بازترجمه و دریافت و اعمال نظرات متخصصان حوزه رفتارهای تغذیه ای درباره ساختار و محتوای پرسشنامه و سپس اطمینان از پایایی آن برای استفاده در جامعه ایرانی بومی سازی شد. داده های مرتبط با سواد تغذیه ای در یک گروه 110 نفره از معلمان ابتدایی شهر یاسوج که با روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، از طریق تکمیل پرسشنامه خودایفا جمع آوری شد و سپس با کمک آماره های توصیفی و تحلیلی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ابزار سنجش سواد تغذیه ای بومی سازی شده دارای 35 گویه و ضریب آلفای کرونباخ آن 0.73 به دست آمد. میانگین و انحراف معیار امتیاز کسب شده معلمان از ابزار سنجش سواد تغذیه ای 3.2 ±27.14 به دست آمد که نشان داد 22.7 درصد از معلمان مورد مطالعه سواد تغذیه ای ناکافی داشتند. معلمان با سابقه کار کمتر و تحصیلات بیشتر سطح بالاتری از سواد تغذیه ای داشتند. کمترین درصد پاسخ های صحیح مربوط به بخش مهارت تعیین واحدهای غذایی، انجام محاسبات و خواندن برچسب های غذایی بود. نتیجه گیری: اکثر معلمان مورد مطالعه از سواد تغذیه ای کافی برخوردار بودند، ولی نقص در سه بخش مهارت تعیین واحدهای غذایی، انجام محاسبات و خواندن برچسب های غذایی، نشانگر لزوم توجه به این اجزا در طراحی و اجرای برنامه های بهبود تغذیه است.