تاثیر فراهم سازی(محیط آموزشی و فعالیت بدنی) محیط روی بهبود حرکتی کودکان دارای اختلالات ذهنی

زمینه و هدف: مطالعه های محدودی به بررسی رابطه بین رشد حرکتی و قابلیت محیط در کودکان دارای اختلال ذهنی در دنیا پرداخته است، هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر فراهم سازی(محیط آموزشی و فعالیت بدنی) محیط روی بهبود حرکتی کودکان دارای اختلالات ذهنی6 تا 9 ساله بود. مواد و روش ها: این تحقیق کاربردی و از نوع تجربی(مداخله ای) بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه 175 کودک دارای اختلال ذهنی6 تا 9 ساله شهرستان بابل درسال1396 بودند. با توجه به امکانات و همکاری مدیران و معلمان مدارس استثنایی شهر بابل از این تعداد، 50 دانش آموز پسر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در یکی از گروه های آزمایش یا کنترل قرار گرفتند(25 نفر در هر گروه). برای ارزیابی مهارت های حرکتی کودکان از آزمون تبحر حرکتی بروینینکز اوزرتسکی استفاده شد. داده ها با روش آماری آنالیز کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که فراهم سازها در بهبود مهارت های حرکتی از جمله هماهنگی اندام فوقانی، چابکی، تعادل، سرعت پاسخ و قدرت تاثیر داشته است(p<0.01). هم چنین نتایج این تحقیق نشان داد که فراهم سازها در متغیرهای کنترل بینایی حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی تاثیری نداشتند(p>0/01). هم چنین نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی د اری بین میانگین برآورد شده نمرات پس آزمون بهبود حرکتی در بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود دارد(p>0/01). نتیجه گیری: می توان به محیط وتوانایی های محیطی و استفاده از روش های مناسب فراهم سازی در جهت افزایش قابلیت های رشد حرکتی کودکان دارای اختلال ذهنی توجه ویژه داشت. با به کارگیری روش های فراهم سازی و با بهره مندی از قابلیت محیط از بسیاری از روش های دارویی و عوارض ناشی از مصرف آنها می توان جلوگیری کرد.