بازنمایی گونه‌های تعامل آموزشی در برنامه‌ درسی دانشگاهی و تعیین گونه‌ غالب آن از دیدگاه دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بازنمایی گونه‌های تعامل آموزشی در برنامه‌ درسی دانشگاهی و تعیین گونه‌ غالب آن از دیدگاه دانشجویان است. روش این تحقیق آمیخته (کیفی و کمّی) است، که در بخش کیفی از روش پدیدارنگاری و در بخش کمّی از روش توصیفی  پیمایشی استفاده شده است. مشارکت‌کنندگان در بخش کیفی پانزده نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران بودند که به صورت نمونه‌گیری هدفمند تا رسیدن به مرحله‌ اشباع نظری مصاحبه‌ نیمه‌سازمان‌یافته با آنان صورت گرفت. در بخش کمّی نیز جامعه‌ آماری شامل همه‌ دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی سال 1398 بود، که حجم نمونه با استفاده از روش در دسترس183 نفر تعیین شد. ابزار در بخش کمّی پرسش‌نامه‌ محقق‌ساخته بر مبنای مقوله‌های استخراج شده در بخش کیفی پژوهش بود. به منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در بخش کیفی از روش پژوهش پدیدارشناسی توصیفی کلایزی برای جمع‌آوری داده‌ها و نیز در بخش کمّی نیز از آزمون کلموگروف اسمیرنف و تی تک نمونه‌ای استفاده شد. نتایج بخش کیفی بیانگر استخراج شش‌گونه‌ تعامل در برنامه‌ درسی شامل: تعامل از گونه‌ استاد  استاد، استاد  دانشجو، استاد  محتوا، دانشجو  دانشجو، دانشجو  محتوا و محتوا  محتوا بود. همچنین یافته‌ها در بخش کمّی نشان داد که از دیدگاه دانشجویان وضعیت‌گونه‌ تعامل استاد  استاد، استاد  دانشجو، و دانشجو  دانشجو پایین است، ولی گونه‌ تعامل استاد  محتوا، دانشجو  محتوا و محتوا  محتوا در وضعیتی بالاتر از حد متوسط قرار دارد.

Representing the types of educational interaction university curriculum and determining its dominant type based on mixed approach

The aim of the present study was to represent the types of educational interaction in the curriculum and to determine the dominant type based on mixed approach. The method of this research is mixed (qualitative and quantitative), which has been used in the qualitative part by the phenomenological method and in the quantitative part by the descriptivesurvey method. Participants in the qualitative section were fifteen graduate students from the University of Tehran who were interviewed in a targeted sample until the theoretical saturation stage was reached. In the quantitative section, the statistical population included all students of the university in the postgraduate course in 1397. The content and formal validity of the questionnaire was calculated using the collective opinion of experts and the validity of the questionnaire was calculated using Cronbach’s alpha coefficient of 0.82. In order to analyze the data in the qualitative section, the descriptive cluster phenomenological research method was used to collect the data. In a small part, the KolmogorovSmirnov test and the Tsingle sample were used. The results of the qualitative section showed the extraction of six types of interaction in the curriculum, including: interaction of teacherprofessor, professorstudent, professorcontent, studentstudent, studentcontent and contentcontent. The findings also showed in a small section that from the students’ point of view, the situation of the teacherprofessor interaction type, the teacherstudent interaction, and the studentstudent interaction type is low. But the type of teachercontent interaction, studentcontent and contentcontent interaction is in a higher than average state.