جایگاه آموزش کارآفرینی در سرفصل‌‌های رشتۀ زبان و ادبیات فارسی با تاکید بر رویکرد رفتاری

با توجه به نقش کارآفرینی در توسعۀ جوامع، آموزش کارآفرینی باید متناسب با نیازها در دانشگاه‌‌ها و همسو با ویژگی‌‌های هر گروه علمی باشد. هدف این پژوهش نیز ارزیابی جایگاه آموزش کارآفرینی در سرفصل‌‌های رشتۀ زبان و ادبیات فارسی با تکیه بر رویکرد رفتاری و براساس روش توصیفی تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان می‌‌دهد تاکنون در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، به مسئله کارآفرینی توجه نشده است؛ در حالی‌‌که در زمینه‌‌های مختلف مانند طراحی لباس براساس باورهای قومی، نام‌‌گزینی، قصه‌‌درمانی، گردشگری ادبی و تولید محتوا، ویرایش و آموزش و بازی‌‌های رایانه‌‌ای قابلیت کارآفرینی وجود دارد. درواقع وجود ضعف‌‌هایی در زمینۀ آموزش و ایجاد مهارت و تجربه، موجب شده است تا دانشجویان با وجود داشتن تحصیلات عالی، نتوانند در زمینۀ کارآفرینی موفق باشند. در سرفصل‌‌های دوره‌‌های مختلف این رشته، به مسئله کارآفرینی اصلاً توجهی نشده است. برای رفع این آسیب، پیشنهاد می‌‌شود با بازنگری در سرفصل‌‌ها، واحدهایی مناسب کارآفرینی در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی به برنامه آموزشی اضافه شود؛ حتی می‌‌توان با راه‌‌اندازی گرایش‌‌های جدید و به‌‌خصوص میان‌رشته‌‌ای، این مشکل را رفع کرد. همچنین دانشجویان رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، هیچ‌گونه تجربه و مهارتی در زمینۀ کارآفرینی در دانشگاه کسب نمی‌‌کنند که می‌‌توان با تشکیل هسته‌‌های کارآفرینی، برگزاری کارگاه‌‌ها، فرستادن دانشجویان به مراکز مختلف به عنوان کارآموز، شبیه‌‌سازی‌‌های رایانه‌ای، مصاحبه با کارآفرینان، راه‌‌اندازی کسب‌‌وکارهای دانشجویی و کاوش‌‌های محیطی، در این زمینه موثر واقع شد.

The Status of Entrepreneurship Education in the Syllabi of Persian Language and Literature Major, with an Emphasis on Behavioral Approach

Considering the entrepreneurship role in the development of societies, entrepreneurship education should be tailored to the needs of universities and in line with the characteristics of each scientific group. The current research aims at evaluating the status of entrepreneurship education in the syllabi for Persian language and literature major with an emphasis on behavioral approach on the basis of descriptiveanalytical method. The results of the study showed that entrepreneurship issue has not yet received proper attention in the Persian language and literature major, while entrepreneurial capability exists in a variety of areas such as dress design on the basis of ethnic beliefs, naming, story therapy, literary tourism, content production, editing and education, and computer games. In fact, the existence of weaknesses in the area of education and skills and experience development has led to the students’ failure in the entrepreneurship area despite having higher education. In the syllabi of different courses of this major, entrepreneurship issue has received no attention at all. In order to resolve this problem, some units appropriate for entrepreneurship in the Persian language and literature major are suggested to be added to curriculum by reviewing the syllabi. This problem can be resolved even by launching new branches of studies, especially interdisciplinary majors. Moreover, the students of Persian language and literature major gain no entrepreneurial experience and skill at university. Effective measures can be taken in this area by establishing entrepreneurship cores, holding workshops, sending students to various centers as apprentice, computer simulations, interviewing entrepreneurs, setting up student businesses, and conducting environmental explorations.