صورت‌‌‌بندی مسئلۀ سواد دانشگاهی در ایران نظریه‌‌‌ای نو در زمینۀ نوشتار و نثر دانشگاهی در ایران

مقالۀ حاضر مبتنی است بر پژوهشی مسئله‌محور حول مسئلۀ نوشتار و سواد دانشگاهی در ایران؛ و بر اساس روش «تحلیل ثانویه» و «مرور نظام‌مند» انجام شده است. «نظریۀ تحصلی شناختی» و «نظریۀ سواد آکادمیک» در زمینۀ نوشتار دانشگاهی را در اینجا صورت‌بندی کرده‌‌‌ام و کاستی‌های رویکرد تحصلی شناختی را شرح داده‌‌‌ام. سپس رویکرد سواد دانشگاهی را به صورت رویکرد کارآمد و بدیل برای ارتقای نوشتار دانشگاهی در ایران معرفی و در انتها نیز راهبردهایی برای بهبود نوشتار دانشگاهی براساس رویکرد سواد دانشگاهی ارائه کرده‌ام. این مقاله از «مقدمه»، «جمع‌بندی» و چهار بخش اصلی تشکیل شده است؛ در «مقدمه» اهمیت موضوع و روش‌شناسی را توضیح داده‌‌‌ام: 1) مسئلۀ نوشتار دانشگاهی در ایران و ویژگی‌های رویکرد شناختی و نوشتار تحصلی؛ 2) چالش‌‌‌های نوشتار دانشگاهی در ایران با تکیه بر داده‌های تحقیقاتی و دیدگاه‌های نظری؛ 3) تبیین چالش‌‌‌های نوشتار دانشگاهی؛ و 4) سواد دانشگاهی به عنوان نظریه‌ای نو برای فهم‌پذیرکردن و مواجهه با مسئلۀ نوشتار دانشگاهی. نهایتاً در«جمع‌بندی» دلالت‌های نظریۀ سواد دانشگاهی را برای سیاست نوشتار دانشگاهی در ایران معرفی کرده‌‌‌ام.