اثربخشی فعالسازی رفتاری بر بهزیستی روانشناختی و انعطاف پذیری روانشناختی دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران

مقدمه: در هر جامعه ای دانش آموزان، به عنوان منابع انسانی با ارزش، چنانچه تحت شرایط و تعلیمات صحیح قرار بگیرند می توانند در راه رسیدن به برنامه ها و افق های بلند آینده ی جوامع، گام های موثری بردارند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر انعطاف پذیری و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر بود.روش کار: در یک طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل، تعداد 30 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران به شکل نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه درمان فعال سازی رفتاری (15 نفر) و گروه کنترل ( 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه درمان هفتگی فعال سازی رفتاری را دریافت کردند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف، و پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی بوند ویرایش دوم، بودند، که در دو مرحله قبل از مداخله، و پایان مداخله تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که درمان فعال سازی رفتاری بر بهزیستی روانشناختی و انعطاف پذیری روانشناختی بصورت معناداری (7.838 = f و 0.05 >p) در مقایسه با گروه کنترل موثر بوده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه، می توان نتیجه گیری کرد که درمان فعال سازی رفتاری می تواند برای سلامت روان و ارتقا سطح کیفیت زندگی و تحصیلی دانش آموزان، مفید و موثر باشد و جهت استفاده در مدارس و مراکز مشاوره دانش آموزی گزینه پیشنهادی مناسبی در نظر گرفته شود.