بررسی تاثیر تمرین درمانی بر وضعیت عملکردی بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال

زمینه: سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین گیرافتادگی های عصب محیطی است که به دنبال فشردگی یا درگیری عصب مدیان در مجرای مچ دست بروز می نماید. وضعیت عملکردی تا حد زیادی در فعالیت های روزانه بیمار مبتلا به سندرم تونل کارپال دچار اختلال می شود و ممکن است مشکلاتی را برای فرد به وجود آورد. بنابراین در این مطالعه به بررسی تاثیر تمرین درمانی بر وضعیت عملکردی بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال پرداخته شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی یک سویه کور بود که روی 66 زن مبتلا به سندرم تونل کارپال خفیف و متوسط مراجعه کننده به کلینیک های کاردرمانی انجام شد. بیماران واجد شرایط در دو گروه 33 نفر مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر مداخلات رایج (شامل دارودرمانی)، تمرین درمانی با پروتکل از پیش تعیین شده را دریافت کرد و گروه کنترل از درمان های رایج خود بهره مند شدند. پرسشنامه وضعیت عملکردی یا بوستون در چهار فاصله زمانی قبل، حین مداخله (هفته سوم) و بلافاصله پس از اتمام مداخله و یک ماه پس از اتمام مداخله در دو گروه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی مستقل، تی زوجی و general linear model از نوع repeated measure در نرم افزار spss استفاده شد.یافته ها: مداخلات صورت گرفته در گروه مداخله تفاوت معناداری را در وضعیت عملکردی (0.001>p) بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال نشان داد.نتیجه گیری: تمرین درمانی می تواند منجر به بهبود وضعیت عملکردی بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال شود.

The Effects of Exercise Therapy on Functional Status in Patients with Carpal Tunnel Syndrome

Background: Carpal Tunnel Syndrome is one of the most commonly encountered peripheral nerve ending disorders that occurs after compression or strangulation of the median nerve in the wrist tunnel. The functional status is greatly impaired in the daily activities of a patient with Carpal Tunnel Syndrome and may cause problems for the subjects. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of exercise therapy on the functional status of patients with Carpal Tunnel Syndrome.Methods: This study was a singleblind clinical trial on 66 female patients with mild and moderate Carpal Tunnel Syndrome that referred to occupational therapy clinics. Eligible patients were divided into two groups of 33 patients in the intervention and control each. The intervention group, in addition to the common interventions (including medication), received a prescriptive therapeutic treatment, and the control group had common treatments. The Functional status questionnaire or Boston questionnaire was completed in four intervals before, during the intervention (third week), immediately after the intervention and one month after the intervention in the two groups. To analyze the data, independent ttest, paired ttest and general linear model of repeated measure was used in SPSS.Results: Interventions in the intervention group showed a significant difference in functional status (P<0.001) in patients with Carpal Tunnel Syndrome.Conclusion: Exercise therapy can lead to functional improvement in patients with Carpal Tunnel syndrome.